Shahna

Wie ben ik?

Mijn naam :Shahna
Voor mijn vrouwtje moest mijn naam een voor haar speciale betekenis hebben. Ik ben vernoemd naar de juf die haar vroeger paardrijles gaf en heel veel voor haar betekend heeft. Die juf heette Sjan. Ik kwam in het leven van mijn vrouwtje (en natuurlijk ook bij het baasje) toen vrouwtje met een fikse burnout thuis zat en er maar niet uit leek te komen. Nu had ze alle tijd om een hondje als ik op te voeden, om te gaan wandelen en ik zou haar heel goed kunnen helpen met opkrabbelen. Vandaar dat mijn naam zo gekozen is. Van, met en door mij zou ze veel gaan leren, net zoals ze veel leerde van juf Sjan.

In het begin spraken ze mijn naam netjes uit als ‘Sjannaa’ (vandaar de extra ‘h’ in mijn naam), maar al snel werd het ‘Sjaanaa’. Klonk wat vlotter en eigenlijk ging het vanzelf.
Er is trouwens ook iets grappigs. Want kijk wat bij mijn naambetekenis staat:
Shana is Hebreeuws, de meisjesnaam Shana is een verkorting van Shoshana, dat "lelie" betekent. Mogelijk is Shana een variant van Shiana, meisjesnaam.
De betekenis van de naam is `"beeldschoon, mooi, de oude wijze".
De betekenis van de naam van mijn vrouwtje is vanuit het Hebreeuws vertaald ook 'lelie'.

Mijn troetelnamen:
Sjaantje (dit hoor ik eigenlijk alleen maar als ik iets stouts doe en dan zegt ze vragend Sjaantje???, dan kijk ik op en dan weet ik dat ik beter iets anders kan gaan doen), SjaanBanaan, ShahnaBanana (denk aan als je iemand plaagt van naaa-na-na-naaa-na) Muisje, Spookje, Meisje, Pupsel, Tuttebel, Poppetje, Muppeke… en vast nog wel meer, maar die schieten me zo snel niet te binnen.
Baasje kijkt me vaker aan als ik in mijn mand zit, dan komt hij naar me toe en speelt met mijn oren en dan hoor je ineens: “Hé, Dombo!”. Na zeg… dat is toch niet leuk zeker?

Mijn leeftijd:
Ik ben geboren op 4 november 2010.

Speciale trekjes:
Volgens vrouwtje is alles aan mij heel speciaal. Hihi… Maar goed, ik zal even een paar dingetjes bedenken.
Uhmmm, ik doe iets heel geks. Als ik echt stout ben geweest en op mijn kop krijg (“Sjaantje? Plaats en gauw!”) , of als ik iets niet mag en het graag wil (bedelen aan tafel bijvoorbeeld) dan raak ik gefrustreerd. Dan ga ik gezellig in mijn eigen poot bijten. Daardoor krijg ik na een poosje aandacht omdat vrouwtje dit niet normaal vindt en bang is dat ik me bezeer. Heel in het begin heb ik op die manier mijn duimpje aan de rechtervoorpoot tot bloedens toe beknaagd, vandaar dat ze toch op me let dan.
Knuffelen doe ook heel graag. Liefst zit ik op schoot of lig ik tegen iemand aan. Ik leg mijn kopje dan ook tegen je aan. Als ik op schoot zit leg ik mijn gezichtje in je nek. Ik kom tegenwoordig alleen nog op schoot als baasje of vrouwtje op schoot klopt en zegt “Kom dan”. Ze hebben me geleerd dat het mag als zij het ook goed vinden.
Ik lik nooit in iemands gezicht. Vrouwtje vind dat helemaal super. Ik geef kusjes door met mijn neus tegen je aan te tikken (op commando ja) en ik kan dansen.
Ik doe alles voor koek en lekkers. Je kunt me als je wil, elke dag een nieuw kunstje leren. Vind ik nog leuk ook.
Ik ben heel ‘onderdanig’. Voor andere hondjes ga ik op mijn rug liggen en bij een spelletje lig ik ook altijd onderaan. Als iemand me aait, ga ik ook altijd op mijn rug liggen met mijn buikje omhoog.
Ik ben dol op poezen. Wat zou ik graag met ze spelen.
Ik vind alle hondjes leuk. Ik wil ook met alle hondjes spelen. Jammer dat sommigen zo gemeen blaffen en zelfs grommen. Vrouwtje moet altijd heel goed oppassen als we wandelen. Ik mag niet zomaar naar alle hondjes toe, maar ik begrijp dat niet helemaal.
Tijdens wandelingen vinden alle voorbijgangers me onweerstaanbaar. Ik ben dol op aandacht en door heel schattig te kijken en met mijn staartje te kwispelen krijg ik altijd (lees ALTIJD) een aai over de bol. Leuke bijkomstigheid is dat veel mensen die we tegenkomen koektrommels hebben en geen broekzakken.
Kinderen zijn mijn grote vrienden. In het begin omdat je van kleine kinderen alles makkelijk uit de handen kunt pikken, maar nu omdat ze leuk zijn en altijd met me willen spelen. Ik steel geen lekkers meer van ze, ik wacht tegenwoordig braaf tot ze iets laten vallen.
Ik voel mijn vrouwtje aan. Ik weet precies wanneer ik even extra met haar moet komen knuffelen. Daar genieten we samen van.
En verder kan ik natuurlijk heel dramatische gezichtjes trekken. Dat is beagle eigen he…

Geliefkoosde bezigheid:
Ja, hallo; eten natuurlijk!
En slapen en knuffelen, spelen en wandelen, op stap met de baasjes, poesjes plagen. Ik vind heel veel dingen echt heel leuk.

Meest gehate bezigheid:
Met stip op één staat de douche! Getsie; schuim, water, de douchebak… Bleh. Nachtmerrie. En het ergste ervan: meestal staat mijn poezenzusje VIP dan naast de douchebak. Vrouwtje denkt dat ze me komt uitlachen omdat ik me volgens haar heel erg aanstel.

Geliefkoosde snack:

 

Als we op cursus zijn kookt vrouwtje kipfilet voor me en ze neemt dan naar cursus een stuk mee. Dat krijg ik als ik iets goed doe en in een heel klein stukje, maar dat vind ik zoooooo lekker!

Geliefkoosd speeltje:
Ik heb een mand vol en verder ligt er vanalles in mijn bench en buiten omdat het daar niet in past. Maar mijn allerliefste speeltje is mijn knuffel Robijn. Ik kan ook niet zonder haar en sleep haar overal mee naartoe.
Al vanaf dag 1 zijn we onafscheidelijk.
Voor het geval hij ooit stuk gaat, heeft vrouwtje er nog één. Die mag ik nog niet hebben. Wordt goed bewaard.
Robijn heeft geen neus. Die heeft vrouwtje er af gesloopt. Ze was bang dat ik die op zou peuzelen en me dat dan niet goed zou bekomen.

Geliefde slaapplek
Ik ben veel buiten, samen met vrouwtje. Daar staat mijn mand met kussen en dekentje erover (ik heb het kussen namelijk gesloopt, dus ziet niet uit en ik maak hem steeds verder stuk als het dekentje er niet over ligt). Ligt lekker.
Nog lekkerder liggen de tuinstoelen. Mag niet, maar doe ik toch.
Mijn kussen binnen ligt ook lekker, de bank ook (maar daar lig ik alleen als vrouwtje even niet kijkt en dat is zelden), maar mijn lievelingsplek is toch echt wel de kattenhangmat.

Ik speel graag wedstrijdje met PJ;
dan doen we wie er het eerst is en die mag daar liggen.
Ik ben trouwens de beroerdste niet hoor.
Ik ruil natuurlijk wel en dan mag PJ op mijn kussen.


Geliefde wandelplek:
Wij maken elke dag 2 grote wandelingen en 2 kleine. Voor de grote gaan we door het park. Daar kun je een dik uur wandelen (op mijn snuffeltempo doen we er anderhalf uur over). De kleine rondjes zijn een stuk straat omhoog, langs de kinderboerderij en dan mag ik crossen op het grasveld daar aan de lange lijn. Heerlijk vind ik dat. Ligt vaak ook lekkers van konijntjes…
Nu het vrouwtje de auto weer heeft gaan we ook weer naar het bos, naar de Brunssummerheide, naar de camping en verder nog naar wat plekken. Dat vind ik het allerleukst. Nieuwe plekken, nieuwe geuren en dus heerlijk genieten.