Van Pepernoot naar Kerstbal

We hadden juist heerlijk in het bos gewandeld en ik was er gewoon moe van. Lekker lui noemt vrouwtje dat. Ik lag dan ook lekker op de achterbank te slapen toen de auto ineens stopte op een andere plek dan voor de voordeur. Wat maakte ze me nu toch weer?

Dit zagen we;

Daar moest ik al flink van blaffen. Vond het maar vreemd dat dit ineens voor onze dierenwinkel stond hoor.

Gekker werd het toen we dit zagen;

Zien jullie wat wij zagen? Cadeautjes bij de dieren, een zak van Piet...

En het werd mij ineens echt TE gek toen we ineens DIT zagen;

Ik heb me toch even een partijtje gejoeld zeg ik jullie; wat een vreemde beaglepiet!!!

Maar al snel durfde ik toch wel een klein stukje dichterbij te komen. Ik deed wel even alsof ik voor de dieren kwam en niet voor Piet.

Bleek namelijk gewoon een aardige Piet te zijn. En... het bewijs dat het zetten van die schoen geen grapje is geweest he. Pieten zijn lief; die geven aaitjes over de bol, lekkertjes, cadeautjes... Goed Volk! Hoef je niet naar de joelen, daar wil je gewoon heel dicht bij in de buurt zijn :)

Wisten jullie trouwens al dat Piet niet alleen pepernootjes had? Ik kreeg een stukje knakworst!

Toen ook nog die aai over de bol

En toen kreeg Sjaan ook nog zo'n lekkertje.

Ik denk dat dit de Verwen-Piet was. Weet ik niet zeker, want we konden haar niet veel vragen omdat het druk werd.

We namen afscheid en toen liepen we door naar Intratuin. Omdat ik de plant van vrouwtje stukgeknaagd heb, wilde ze een nieuwe halen. Daarom parkeerde ze de auto hier (minder druk dan een paar meter dichterbij Intratuin) en daarom lag ik nog niet in mijn mandje te slapen.
Tja... omdat IK t gedaan had moest ik mee. Maar is niet heel erg; hoe vaker ik er kom, hoe beter ik er wen en hoe liever ik er zal zijn. Dus kom maar op.

Ook verschillende Zwarte Pietjes liepen er naar binnen en dus kon het er wel eens heel gezellig zijn. Doen we aan mee hoor.
Maar binnen aan gekomen zagen we geen Piet meer. We liepen echt van Pernoot naar Kerstbal. Kijk maar;


Omdat t niet zo druk bleek wilde de baas nog even naar boven, naar de Kerstmarkt. Prima hoor. Shahna hupte blij de trap op terwijl ik me liet dragen (ik loop echt niet over open trappen omhoog, vind ik te eng).
Boven aangekomen werden we weer betoverd door al t moois.

Kijk eens wat n knapperds;

Ik ben er heel gezellig eens even bij gaan zitten.

De grote vriend van de knapperds achter me, nodigde ons uit om de weg te volgen.

Deden we hoor. En toen kwamen we bij de uiltjes.
Wij kunnen trouwens heel goed anderen nadoen => hier is onze uilenblik:


Nog een klein stukje verderdoor kwamen we bij de ijsberen.

Stond een bankje voor, en naast dat bankje...

... een echte fotograaf!
We mochten op de foto en voor kerstversiering spelen :) Vinden wij prima hoor. De meneer geloofde zijn ogen niet, haha.
Ineens stonden een heleboel mensen om ons heen. "Kijk wat schattig, kijk hoe knap, kijk wat leuk...". Het is dat we niet kunnen blozen hoor, maar we werden er haast verlegen van.
We hebben een foto meegenomen. Alleen vond vrouwtje het jammer dat ze iets niet had durven doen; we hebben onze lijnen nog om en eigenlijk is dat jammer. Maar ze dacht dat we iets zouden stukmaken als we iets (we vonden voornamelijk de uilen en de slapende ijsbeer met bewegende buik geweldig) te pakken konden krijgen. Hoefden we alleen maar even voor weg te lopen.
Maar goed. We hebben een foto;


Maar nu weer eventjes verder he, want we waren gebleven bij de ijsberen.




Na de ijsberen zagen we ineens zeehondjes. Zo lief!

Ik was helemaal verliefd op de witte zeehond. Wat een spetter!

Ze bewoog telkens haar hoofd naar me toe. Ik mocht haar alleen geen kusje geven. Zonde.

Na ons bezoek aan de pinguïns zijn we weer naar huis gegaan. Eerst nog even erbij zitten en voor Kerst-Bartje spelen.


En toen we thuis kwamen hebben we eerst een slok water gedronken en daarna... onze oogjes zijn nu nog steeds niet open. Doodmoe van vandaag. Maar wel een leuke dag met verschillende uitersten :)

Groetjes van Bartje

Uitwaaien met Gentle

Ja, die was er vandaag eindelijk nog eens een keertje bij; mijn grote vriendinnetje Gentle.
Omdat er elke keer weer iets tussenkwam in het weekend hebben we al een hele lange poos niet meer samen gewandeld. Maar vandaag hebben we samen eens flink de blaadjes doen opstuiven hoor.

We zijn bij Gentle thuis begonnen en liepen van daaruit naar het bos.
Dan kom je een stukje door een park en dar moesten Gentle en ik meteen even lekker gek doen; neusjes verbergen in gouden spul :)

Na die kuren liepen we allemaal lekker door. Stukje verder nog door het park

Voor Gentle ging het allemaal niet snel genoeg; "Kom op, geef gas! Loop door, loop door!"


Dat hebben we gedaan ook en na een poosje kwamen we toen uit bij het spoor en bij de manege. Dat betekent dat we er zijn; BOS!!! En zin dat Bartmans daarin had!


Gisteren heeft het veel geregend en dus ligt er overal een dikke laag, spekgladde derrie. De baasjes deden hun best eromheen te lopen en probeerden op 2 benen te blijven staan. En ikke?

Ik nam gewoon een aanloop en zorgde dat ik er met een plons in terecht kwam. Heerlijk zo'n modderbad.
En dat was Gentle dan weer helemaal met me eens :)


Bambi was er ook weer.

We hebben hem braaf begroet zonder geblaf en zijn daarna weer verder gelopen.

Dat was tenminste de bedoeling.

We hebben flink gelopen en flink gespeeld, maar vrouwtje heeft natuurlijk ook nog een paar foto's geklikt van Bart en mij om die aan haar herfstverzameling toe te kunnen voegen he.
Ze wilde eigenlijk graag foto's van lange flappers die alle kanten uit waaiden, maar dat viel tegen (het waaide wel hard, maar schijnbaar niet hard genoeg of zo) en dus...

... ikke met de wind in de oogjes en ja; een flapperende flapper

... en wij op een bankje in de wind

Mijn snuit waait wel mee, maar de oortjes houd ik lekker bij me hoor. Bart niet, die maakt dat niet veel uit; hij gebruikt ze toch niet zo vaak als ikke, hihi.


Daarna snel weer door en flink wat luchtjes opsnuffelen

Zonnetje op onze neusjes

Af en toe een botsing tussendoor


Verstoppertje spelen (eigenlijk braaf luisteren als ik mijn naam hoor)

Nog een stukje herfst :)


Bartje had dikke pret en gaf telkens maar gas.


En om mee af te sluiten; een hele grote berg herfst!


De baasjes van Gentle hadden nog een afspraak staan en dus konden we niet nog heel veel verder, maar na dit anderhalve uur uitwaaien met Gentle waren we eigenlijk al blij genoeg. En het voordeel hiervan is; nu moeten we het lekker gewoon nog eens overdoen. En dat vinden we nooit erg.

Groetjes van Shahna

De positieve benadering (lang leve Sint en Schoen Zetten)

Er gebeurden hier allemaal gekke en stoute dingen de laatste tijd. Niet van mij hoor, neuj, ik ben de allebraafste hier in huis.
Vooral de heren hier hebben moeite met het binnenhouden van hun streken;

Een hele poos geleden begon PJ ineens zijn jaloezie te uiten. PJ blijkt niet goed om te kunnen gaan met de aandacht die nu niet meer alleen naar VIP en hem gaat omdat Bartje en ik hier ook wonen. Alleen kwam vrouwtje er pas laat achter dat hij stoute dingen doet uit jaloezie.
Wat voor stoute dingen hij dan doet? Nou, eigenlijk zijn het vieze stoute dingen.
Bartje en ik hebben allebei een eigen bench. Dekbedje en kussens er in en allebei een fleeceje eroverheen. Een lekker plekje dus. PJ en VIP zaten daar vaker bovenop. Eerst stonden hun brokjes daar, maar sinds ik er achter kwam dat die superlekker zijn, heeft vrouwtje die verplaatst naar de hoogste kast die we in huis hebben staan. Pech voor mij.
Nou, nu dat voer daar weg is, zitten VIP en PJ er minder vaak. Maar wel viel vrouwtje op dat telkens Bartjes bench vies was. Ze was echt ten einde raad, want ja "Wanneer gaat hij nu eens zindelijk worden?!". Niet grappig dus.
Totdat... ze PJ betrapte. PJ heeft uit jaloezie OP de bench geplast en daardoor hadden Bartje (en soms ook ik) een natte bench. Vies, stout, en GRRRRR.
Nu hebben we een plank op de bench gekregen. Als hij het nu nog eens zou doen (al 3 weken niet gebeurd gelukkig), dan komt t in ieder geval niet meer in de benches. En... Bart is echt zindelijk. Mooi dus. Knapperdje :)

Nou, en dan de streken van de andere heer in huis. Poeh, poeh, die speelt wat klaar!
Een week of 3 geleden heeft hij dit gedaan;

Vrouwtjes laptop HAD een lader. Totdat Bartje bedacht dat ze die misschien niet nodig had en hem voor dropveter aan zag.
Een paar dagen later heeft hij laten zien dat t een prima kunstenaar is. Hij maakte voor vrouwtje een Plant voorzien van Kunst á la Bart; wat rechtop kan staan, kan ook hangen!

En eergisteren werd vrouwtje ineens echt heel boos! Bartje heeft nog een dropveter gevonden namelijk. Op het dressoir! En nu kan vrouwtje haar foto's niet meer heel makkelijk op haar laptop zetten.


Ze heeft eens een flink gesprekje gevoerd met ons alle 4. "Dames en vooral heren, luister eens even heel erg goed naar mij. Wat hier gebeurt, dat kán gewoon echt niet meer. Als ik dit allemaal aan Sinterklaas moet gaan vertellen he, dan komt binnenkort een Zwarte Piet met een roe en dan stopt hij jullie in de zak hoor. Denk niet dat we dat wilen. Toch?"
Natuurlijk willen we dat niet, maar goed; hoe lossen we dit nu op?

Vrouwtje kwam met de oplossing; "Jullie mogen alle 4 de schoen zetten. Eerst een liedje zingen, schoen voorzien van een wortel voor het paard en daarna heeeeeeel braaf zijn. Als je braaf bent, dan komt er heel misschien wel wat in. Sinterklaas beloont graag goed gedrag."
Nou, dat klonk als muziek in de flappers en de poezenoortjes hoor. En dus:


Nu kan ik jullie vertellen dat we gisteren al om 6 uur de schoen hebben gezet. Dat is lang voor onze bedtijd hoor. We zijn echt heel erg braaf geweest, maar dat braaf zijn en wachten duurt zo lang!
Tussendoor ben ik zelf maar een paar keer gaan spieken; "Staan ze er nog? Is de wortel al weg? Moet ik nog lang wachten?"

Er veranderde niks. Geen piet gezien, geen paard gehoord, helemaal niks. Toen besloten we uiteindelijk maar dat we dan maar gewoon naar bed zouden gaan. Heel braaf :)

En vanmorgen?


PJ had het als eerste gezien.

En al snel was ook VIP van de partij

Ze hadden een zak met cadeautjes bij hun schoentjes staan.

Nieuwsgierig als ze zijn inspecteerden ze meteen de inhoud van de zak.


VIPje stopte ineens met kijken en maakte een vreemd geluid.

Ik hoorde PJ vragen wat ze aan het doen was. Ik wist dat wel; VIP zat zachtjes een liedje te zingen. Een liedje voor de Sint.
PJ sloeg dat stukje liever over en zei; 'Kattengejank, laat mij maar lieve lekker spelen hoor".


VIP keek toe naar wat hij deed

Bijna speelde ze met hem mee


Maar ineens zat ze weer rechtop en tikte ze PJ op zijn schouder

Ze zette een keel op en begon heel hard te zingen "Dankje Sinterklaasje!!!", terwijl PJ van schrik een beetje achteruitdeinsde. Gelijk had hij hoor, want wat zingt die VIP vals!

Hij ging bij het gekregen speelgoed zitten en zei heel rustig en nog onder de indruk van de voordracht van VIP; "Zingen durf ik jullie niet aan te doen hoor, maar ook ik bedankt jullie Sint en Piet".


Terwijl VIP en PJ hun cadeautjes uit de zak haalden en hun 'onderonsje' hadden hebben Bartje en ik heerlijk liggen knabbelen. Dat hadden we alvast gekregen uit de zak die er voor ons bij stond.

En genoten dat we ervan hebben!


Schijnbaar zijn we echt heel lief geweest, want ook voor ons was er dus een zak vol beloningen.

Meteen toen het kon zijn we samen gaan kijken

En ook hebben we de spullen meteen samen uitgepakt




Cadeautje voor Bartje;

Haha, zien jullie wat de Sint voor hem heeft meegebracht? Nu heeft hij een eigen stekker met stukke kabel. Goed idee van Sint. Misschien laat hij nu de kabels in huis met rust, haha.


Cadeautje voor mij;

Ik was altijd al dol op knuffels. Ik ben heel goed in zoeken en speuren (geleerd op school he). En nu heb ik zomaar een eigen konijn. Heerlijk!


Lieve Sint en Lieve Piet
Dankjulliewel!

Groetjes van Shahna

(en natuurlijk ook van bartje en van VIP en PJ)