Mijn eerste reisje met de fietskar

Mijn vrouwtje kreeg vanmorgen ineens het idee om een fietskar aan te schaffen. Omdat ze me nu willen leren om naast de fiets te lopen, maar dit niet langer dan max een kwartier oefenen gebeurt, baalde vrouwtje van het idee om elke keer voor dat eventjes de fiets te pakken, manlief elke keer te moeten meesleuren omdat ze niet met een fiets aan de hand en met aan de andere hand mij kan lopen en dus was ze bang dat we verder niet vaak zouden oefenen. Zonde, want ik vind het geweldig.
Daarbij besefte ze dat met een fietskar, ik nog meer mee kan en ik nog meer kan deelnemen aan wat de baasjes doen. Gezellig. Vrouwtje houdt wel van een flinke fietstocht. Dus op zoek naar een kar.
Koopzondag en dus heeft ze verschillende winkels afgebeld. Eén winkel had toevallig nog een kar staan en deed die met een flinke korting weg omdat het de laatste was van die serie.
Vouwtje zag hem en eigenlijk vind ze hem echt foeilelijk, maar ze pimpt dat karretje wel even op naar Suus-stijl hoor, dus toch meegenomen.

Thuisgekomen moesten ze hem eerst weer in elkaar zetten. Nog voor de wielen er onder zaten zat ik al in de kar. Haha.
Ik moest er echter wel eventjes uit om de banden er onder te krijgen. Was een hele klus om mij weer uit dat ding te krijgen. Toen ik er uit was kon vrouwtje er een kussentje in leggen en wat knuffels. Moest natuurlijk wel comfortabel gaan zijn he.
De wielen werden opgepompt, en Kijk eens naar mijn lelijke kar:

Die heeft dus echt wel een opknapbeurtje á la Suus (denk; grijs, rose, bloemetjes, maar niet té) nodig. Gaat vrouwtje van de week ook doen. Dan gaan de mannen toch de tuin doen en hebben wij rust.
En Jaja, dat zien jullie goed; ze hebben zelfs lampjes er op gemaakt.

Hop, meteen even dat kussen proberen:

En aan de baasjes laten zien: "lekker van mij!!!"

Wat een klein verwend nestje ben ik eigenlijk al he...

Toen gingen we op weg. Baasjes besloten dat de eerste keer een superleuk reisje moest zijn. Dus op de fiets richting opa en oma om daar met de hondjes in de wei te kunnen ravotten.
Maar sjonge... vrouwtje was echt even vergeten hoe stijl die bergen daar zijn zeg! Ze is echt wel wat fietstochtjes gewend, maar met kar was dit echt niet te doen.
Ik zat na die berg al een dik half uur in de kar. Geen blaf, geen gekrab, geen gebijt, niks. Ik lag prinsessenheerlijk op Mijn kussentje in die kar naar alles om me heen te kijken:

Ik moet wel gedacht hebben: "Allé, gaan we nou nog niet verder?!"

Vrouwtje is zo trots op hoe ik het deed... :)

Bij oma aangekomen (drie kwartier over gedaan zeg) heb ik me lekker uigeleefd in de wei. Daarna wat rustiger aan. Even alle planten besnuffeld en een paar planten geproefd, en daarna had ik eindelijk oog voor Ziggy:

En voor Muck:

Hebben we met drietjes samen zitten smeken voor koek:

En heb ik nog heel even met de baas in de wei gelopen;


Na een laatste rondje rennen met Muck en het plegen van een plasje sprong ik vanzelf weer de kar in. Ook op de terugweg geen enkel probleem, alleen maar alles bewonderen en volgens de baasjes stiekem toch al genieten.

En thuisgekomen:

Meteen mijn mandje opgezocht, want dit was weer een hele ervaring die al mijn energie heeft opgeslokt. Maar wel een leuke. Nu zal ik toch vast wel iets om te dromen hebben.

Groetjes van Shahna

Naast de fiets

Vrouwtje kreeg, als reactie op mijn lange nageltjes die maar niet slijten, de tip van de springer/ walky dog/ ding voor de fiets. Vrouwtje was er een beetje benauwd voor hoor. Ik kan bij het wandelen trekken als een paard (minipaardje he), dus zag zichzelf al op de grond liggen.

Maar...

... zie eens wat wij vanavond gedaan hebben?
Ziet er best al goed uit he voor de eerste keer naast de fiets?

Vreemd vond ik het wel.

Maar nog niet moe, en dus ook nog even een flink blokje met de baas:

Kijk mij eens hard trekken, en toch is er niemand gevallen. Haha...

Ik denk dat die nageltjes nu toch echt wel wat sneller zullen gaan slijten hoor.
Vrouwtje doet dit echt nog niet veel en nog niet lang. Soms pakt ze de fiets en mag ik mee. We gaan dan stapvoets en alleen maar op het parkeerterrein mag ik er aan vast. Ik ben nog geen jaar en als we dit te veel gaan doen en te snel, dan zal dat niet goed zijn voor mijn botjes. Daarom dus heel kort en heel langzaam. Gewoon voor het idee.
Maar als ik wat ouder ben, dan gaan we ervoor hoor.

Groetjes van Shahna

Naar de camping

We zijn we naar de camping geweest. Papa van vrouwtje was jarig, maar omdat die feestjes en verjaardagen verschrikkelijk vindt, zijn ze snel naar de camping vertrokken.
Toen we op de camping aankwamen was ik meteen helemaal in mijn nopjes: ik trof daar mijn grote vriend ElCayo.
Cayo zat al op wacht:

Die had trouwens net gegeten en zich daarbij flink vies gemaakt.

Ik had, toen het nog droog was, precies begrepen wat 'opa' op de camping doet. Als de zon schijnt ligt hij in zijn ligbed en blijft daar gerust uren bakken. Ik heb dat bedje ook eens even geprobeerd. Eerst afwachtend, want thuis mag ik niet in de stoelen.

Opa vond het echter prima en gaf mij een 'toe maar'. Dat nam ik natuurlijk meteen van hem aan:

Toen ik even anders wilde gaan liggen, vond ik uit dat de stoel bewoog:

Toen begon het alweer te regenen. Meteen heeft vrouwtje toen maar een dekentje uitgelegd voor mij. Dat werd meteen bezet door ElCayo:

En die wilde er ook echt niet meer vanaf:

Ik keek eerst een beetje beteuterd. Die grote lobbes neemt ook wel erg veel plek in:

Maar ja, als je een klein beagletje bent, en net zo groot als alleen al het hoofd van je grote vriend, dan pas je er nog wel bij:

En krijg je meteen kusjes ook nog.

Daarna zijn we een stukje gaan wandelen en raad eens wie we daar tegenkwamen? Ik ging zitten en begreep er helemaal niks van hoor.

Maar toch was het echt zo: GENTLE!!!

Na de begroeting...

... werd er natuurlijk weer gespeeld:

En na een klein uurtje had ik er al weer genoeg van; ik was doodmoe:

Tja, na drie dagen spelen met Gentle... ze is superleuk en superlief, maar dat spelen breekt me echt op.
Terug dus naar de caravan van mijn 'opa en oma'. Om daar eerst alleen...

en daarna samen met ElCayo...

... de waak'hond' uit te hangen.

En na het eten waren we beiden zo moe, dat we gezellig bij elkaar kropen.
Eerst even samen alles bekijken:

Dan ook maar erbij gaan liggen om zo nog even verder te kijken:

Dan proberen, om als ukkie bij zo'n grote lobbes, je draai te vinden:

toch aan de andere kant ook nog maar eens proberen:

Om er daar achter te komen dat het toch lekkerder lag aan de eerste kant:

En uiteindelijk vielen wij als 'small & tall' samen in een diepe slaap:

Samen delen, samen spelen en eindelijk...

... samen slapen.

Want na drie maanden waarin onze baasjes hebben mogen kijken naar een Shahna en Gentle die superleuk met elkaar spelen, elkaar in spel tot het uiterste vermoeien en echt nooit moe genoeg lijken te worden om te gaan slapen...

... mochten ze eindelijk dit geweldig vertederende tafereel aanschouwen:


Terwijl ik moe mijn mandje opeiste, propte Gentle zich erbij.
Ze gaf me kusjes.



Moe als ik was werd ik wakker en keek op.



Ik vertelde haar: "Je mag erbij komen, maar wees
alsjeblieft heel rustig. Ik ben moe".



En toen lagen we naast elkaar...



... telkens een beetje dichter bij elkaar...



... in een lieve diepe slaap te vallen.

Drie minuten zonder toezicht

Met reden (eigenlijk meerdere redenen en na verschillende ervaringen) ga ik eventjes in mijn bench als vrouwtje mij even niet in het oog kan houden. Wanneer ze, bijvoorbeeld, een deur moet open maken. Vanmorgen vergat ze dit en zie hier wat ze aantrof:


Natuurlijk heb ik geen plantjes uit de bloembak getrokken. Niemand zal trouwens ook maar een beetje geloven dat ikke zoiets ooit zou doen, toch?

Groetjes van Shahna

Mijn nieuwe hele grote vriend

Ik had natuurlijk al een hele grote vriend; ElCayo een Sint Bernard van 3 jaar oud.
We spelen samen en slapen samen. Het is dan wel Small & Tall, maar dikke mik tussen ons twee.

Maar nu...

Eergisteren heb ik kennis gemaakt met de hond van vrouwtjes broer. Mo is een kruising Cane Corso- Amerikaanse Bulldog.
Vrouwtje had Mo zelf al een poosje niet gezien en de laatste keer vond ze hem een beetje eng. Hij is zo groot! Ook is hij nog heel speels (als een beagle tegen haar op springt kan ze dat nog wel aan, maar deze beer komt met zijn voorpootjes doodleuk tot aan haar oren!) en ze denkt dat dat hetgene was dat ze vorige keer een beetje eng vond. Het 'wilde' in zijn enthousiasme.

Dit is Mo:

Zoals ik al zei; een hele grote beer, maar stiekem vind ik hem toch ook wel echt heel lief.
Mo kan trouwens net zo verzot naar eten staren als ikke. Haha; een reuzenbeagle! Vrouwtje
moest lachen toen hij zijn hoofd op tafel legde en probeerde het eten al hypnotiserend naar hem toe te laten lopen...
Dit was de eerste kennismaking:

Vrouwtje was nog een beetje huiverig. Mo zal mij niet moedwillig kwaad doen, maar een grote lompe speelse poot op mijn ruggetje en... Brrr...

Maar alles kwam helemaal goed: Mo deed lief en ik deed lief terug.
Hier zijn we samen aan het snuffelen:


En zelfs toen Mo los mocht lopen; geen drukte, alleen af en toe aan elkaar snuffelen:


We hebben ook een gezamenlijke hobby: graven, snuffelen en 'jagen' naar holletjes in het veld.
En natuurlijk: koekjes :)
Ja, ik heb er een nieuwe hele grote vriend bij, jippie!

Groetjes van Shahna

De Beloning

Nadat we vanavond bij de dierenarts zijn geweest hebben baasje en vrouwtje me beloond met (tussen de regenbuien in) een lekkere wandeling in het bos.
We rijden altijd naar België voor een bezoek aan de dierenarts (een dik half uur in de auto). Dan is een p&p-rondje voor we naar huis terug gaan natuurlijk helemaal geen overbodige luxe.
Dit bosje ontdekten we vanavond. En raad eens wie er fun voor 10 had? Ikke!!!

Even overal snuffelen, want waar we nu weer zijn ruikt alles veel lekkerder dan thuis:




Dan tot de ontdekking komen dat er ook heel veel te zien valt:


Daarna mezelf insmeren met een heerlijk "eau de bos en bladeren":


Om als laatste toch nog heel eventjes voor het vrouwtje te blijven staan zodat die een paar foto's van mij kan maken:




En toen in de auto naar huis, waar ik nu in de kattenhangmat in een diepe slaap lig.

Groetjes van Shahna