Van Stinkdiertjes naar Blinkdiertjes

Na ons bezoekje aan de heide waren we helemaal k.o. We zochten meteen samen de mand op en begonnen te snurken. Maar helaas; het werd de hoogste tijd voor een flinke douche, vond vrouwtje. Ik had me door allerlei viezigheid weten te rollen en Bartje stonk naar Rode Beek. Blehhh en dus...

... heeft ze ons zomaar weer wakker gemaakt, Bartje in de armen en mee naar boven getild (die is bang voor de trap en zal er nooit zelf op en af gaan) en mij heeft laten volgen.
Boven op de overloop was het een groot feest. De deuren van de slaapkamer en de logeerkamer stonden open (had vrouwtje vergeten dicht te maken en dus... eigen schuld dikke bult!) en daar werd flink over het bed en over de slaapbank heen gerend.
Daarna liep Bartje kwispelend de badkamer in en ik volgde. Toen de deur daar dichtging stopte het gekwispel meteen bij Bartje. "De Sjaak!!!", zal die gedacht hebben...


Ikke niet. Ik vind een douche niet heel leuk, maar ach... als het dan toch moet, dan kan ik er maar beter het beste van maken ook he?
Ik stap helemaal zelfs de douchebak in. Daar ga ik op onderzoek uit

Ik wacht geduldig tot eindelijk dat lekkere warme water komt en ik weet ook heel goed waar het naartoe gaat

En als dan eindelijk het water loopt en ik een flinke plensbui gehad heb, dan proef ik ook aan het water. Jummie

Kletsnatte ikke

Schuim is al weg

Even schudden voor de handdoeken kunnen komen

En na het afdrogen ga ik op mijn plekje zitten zodat ik mijn huilende broertje gerust kan stellen (niet dat dat helpt hoor, maar toch...)


En dan is Bartje aan de beurt. Vrouwtje en ik dachten nog "Nu gaat het loos", maar het viel reuze mee. De kleine man heeft het prima gedaan :)

Even snuffelen voor het allemaal gebeuren gaat

Gekke bekken trekken wanneer hij kletsnat is, want 'o nee, niet grappig' vindt hij :)

Haha, Bartje, je hebt gelijk hoor; "Helemaal NIET grappig", whahahahahaha!!!!

En toen de baas terug kwam van de garage met de auto en de badkamer binnenkwam (dat is ook de reden dat we saampjes op de badkamer waren), gaf Bartje hem zijn 'please-red-mij-blik'...

Is deze errug zielig of is deze errug zielig?


Na het nat maken, schuimen en schoonspoelen schudde ook Bartje zich uit. Ik mocht daarna controleren of ook achter de flappers goed geboend was.

Maar dat vond ie ook al niet grappig...


Na de droogbeurt mochten we beneden in ons mandje eindelijk wel onze roes uitslapen. Bartje had dan wel een lang gezicht en heeft zijn douchebeurt met frisse tegenzin ondergaan, maar blinkdiertjes zijn we nu wel :)

Eindelijk weer een een Lekker Rondje Heide

Eindelijk weer eens hoor, want sjonge wat waren we hier lang niet meer geweest! Elke keer lag er maar sneeuw of regende het of hadden de baasjes andere plannen thuis. Waren wij dus even door het dolle heen zo blij toen we aankwamen op de parkeerplek bij de manege.

Bartje kondigde al aan dat we er waren door flink te gaan joelen naar de paardjes die buiten genoten van een lekker zonnetje dat af en toe tussen de wolken doorkwam. Ikke niet, ik had het druk met inspecteren of er nieuwe geuren waren gekomen sinds ons laatste bezoekje.

Bartje volgde mijn voorbeeld al snel en zette zijn neusje ook aan het werk.

Daarna wezen we onze baasjes de weg, want 'kom op!', we wilde de heide op!

Maar dat gaat niet zo heel snel hoor. Als je beagle bent dan kun je echt niet je neusje negeren en dus móet je tussendoor gewoon aan de snuffel...




Het lijkt wel nog steeds herfst he...


Na een poosje kwamen we aan bij de Rode Beek. Voetjes van de vloer en rennen door het zand!
Hier gaat Bartje

En hier ga ikke

Lekker samen

En Bartje probeerde ook nog pakkertje te spelen


Flinke dorst kregen we van het rennen. Die hebben we even gelest. Daarna liepen we een stukje verder.
De baas wilde eens een andere weg nemen. Een weg waarbij we eerst een berg(je) op moesten. Vond vrouwtje prima en wij natuurlijk ook. Wij sleuren die bazen wel eens even mee naar boven. Zie je maar weer dat het ook wel heel fijn is af en toe... trekkende beagletjes ;)


En toen was de batterij van de camera leeg. Pech voor ons want vrouwtje had de oude camera ook nog mee. Doet ze altijd voor de zekerheid, want stel dat... nu kon ze verder klikken...

Bleh...


Ze klikte een boskiekje van mij

Daarna eentje van Bartje; King of the Heide


En toen gingen we aan de snuffel...

... holen inspecteren




En de neus nóg meer gebruiken


Bartjes favoriete 'wandel'bezigheid werd ook in beeld gebracht


Ik vond het er zo fijn. Ik wilde er best blijven wonen. Ik had zelfs mijn slaapplek al gevonden; een superfijne boomstam.

Helaas móesten we ook weer naar huis, dus werd het afgedaan met 'Sjaantje de boombeagle' en vervolgden we daarna onze weg.

De allerlaatste foto is van Bartje


Daarna was ook de batterij van de reservecamera leeg. Heerlijk. Lekker doorwandelen :)

GGGenieten van lekkers uit de Kong

Vrijdagavond mochten we eindelijk weer eens een keertje genieten van lekkers uit onze Kong. Krijgen we af en toe eens en dat is dan altijd smullen.

Dit keer had ze er (heel saai en gemakkelijk) kongkoekjes in gestopt en die had ze er in 'vastgelijmd' met kongpasta. Niet haar favoriete recept voor ons, maar...
... we hebben genoten! Nou, meer GGGGenoten :)

Shahna:




en Ikke:




Genot met de oogjes dicht :)

Groetjes van Bartje

"Lang leve IKEA!!!" & "Lang leve IKEA???"

Vorig jaar mocht ik nog elke zaterdag naar school om mee te doen aan de agility op de hondenschool. Vond ik geweldig leuk! En nog steeds, maar we zitten met een klein probleempje...
Ik vond (vind) t geweldig en was dan ook een dikke 2,5 uur bezig op te veld (opzetten en afbreken mee inbegrepen). Ik liet dan mijn grootste pretgezicht zien, ik kwispelde me rot, vermaakte me prima, had de flappers op de beste luisterstand staan en dus... helemaal mijn ding. Maar... die arme Bartje... die kan dit niet, die wil dit niet en dus... 2,5 uur baasloos wachten! Dat is een hel voor t kleine ding!
Resultaat; baasjes proberen Bartje nu al een poos zelf commando's aan te leren, ze proberen hem goed te laten luisteren, ze proberen zijn aandacht te krijgen en te houden en... het lukt al aardig!
Reden daarvoor is eigenlijk dat Bartje niet zo heel knap is op school. Hij speelt graag en verder... is hij heel aanwezig, hihi. Hij werd vergeleken met een wolf door zijn harde blaf, is kampioen spelen en ook kampioen in niet luisteren en zijn eigen ding doen. Schoot niet op he?! Baasjes dachten dat als hij nu alles eens goed kan en straks wat rustiger is, hij straks dat diplomaatje wel even kan halen. Volgend jaar of zo. En als hij die heeft kunnen we saampjes op agility. (als hij dat leuk vindt natuurlijk)

In de wei bij opa en oma rennen we ons rot. Dat mag ook van vrouwtje. Daarna laat ze ons trucjes doen. Opa en oma hebben van die fijne haagjes die net hoog genoeg zijn voor een ''vooruit hoog'. Sjiek man! Ik doe dat elke keer, Bartje zoals t hem uitkomt (hij is liever slim dan moe en loopt om om zo bij vrouwtje te komen, haha).
Vrouwtje wil nu zelf hindernisjes gaan maken. Ze wist alleen niet hoe ze het voor elkaar kon krijgen een tunnel te maken. En dus ging ze op zoek... "Lang leve IKEA!!!!!"

Toen ze vrijdag met een kinderspeeltunnel (lees; mini-agility-tunnel-voor-beaglegroottes) thuis kwam was ik dan ook supersupersuperblij! Ik besloot het ding meteen te gaan inspecteren:

Goede keuze vrouwtje, THANKS. Hier word ik blijblijblij van!

Ik vloog er dan ook een aantal keren doorheen :) Wel op commando natuurlijk he.

Bartje vond het daarentegen maar niks! Hij kwam wel even kijken, maar hij was er serieus bang van leek het wel.

Hij maakte zich dan ook snel uit de pootjes. Vanaf een afstand trok hij zijn meest coole houding die hij maar kan geven als hij bang is

Ik probeerde hem duidelijk te maken dat het helemaal niet eng is.

En vrouwtje zette zelfs grof geschut in (ze strooide het ding vol lekkertjes)
Dat bleek wel interessant, maar ja, hoe kom je daar nu aan zonder in dat enge rare ding te hoeven gaan?

Bartje probeerde het vanaf de andere kant nog eens

Maar ook hier lukte het hem niet die lekkertjes te pakken. Hij peinsde er niet over om ze te gaan halen hoor. Nee, het kon hem allemaal gestolen worden. Dan maar geen koek!
"Lang leve IKEA???"


En jullie weten het he; vrouwtje zou vrouwtje niet zijn als ze niet zou gaan proberen hem van die angst af te krijgen. Dus... wordt vervolgd :)

Groetjes van Shahna

Wat is nu toch mijn naam?

Al voor ik in aantocht was hadden mijn baasjes (eigenlijk de baas) mijn naam al klaar. Ik wist nog van niks hoor, maar Bartje zou het dus gaan zijn, daar was de baas volledig zeker van en wat vrouwtje ook probeerde... het bleef zo.

De naam van mijn braaf beaglezusje, Shahna, is gekozen op betekenis van een mevrouw in vrouwtjes leven en van 'lessen' die ze van haar leerde (tante Sjan was dat). VIP (Very Important Poesje) heet zo omdat het gewoon zo was/is; ze is een heel belangrijk poezenbeestje voor vrouwtje. PJ (Pimmetje Junior) heet zo omdat hij vernoemd is naar het oude rode poezenbeest van vrouwtje; kleine PJ vertoonde namelijk al snel precies dezelfde streken als de oude rode Pimmetje. En ik? Tja...

Volgens vrouwtje bleek toch al snel dat mijn naam me wel prima past. Bartje... "Bartje mijn Hartje" zegt ze altijd. Nou... bijna altijd. Maar als ze het zegt, dan meent ze het ook nog echt :) Volgens haar ben ik niet gewoon het vierde beestje in huis hier, maar ben ik het vierde beestje dat ervoor zorgt dat het huisje, het gezinnetje, en de harten van mijn baasjes compleet gevuld zijn. "The missing Bart" (Part), zeg maar, hihi.

Soms spreekt ze mijn naam heel slordig en snel uit. Meestal als ik iets heb uitgespookt (volgens haar dan he, want jullie weten allemaal dat beagletjes nooit iets uitvreten). Dan hoor ik haar duidelijk zeggen "Batje"! Naar is dat hoor als ze die R in mijn naam vergeet!

Heel soms zegt ze (een heel klein beetje mopperend) als er iets niet helemaal zo gaat als de bedoeling is, "BartjeBoos" tegen me. Die naam wordt meestal ook opgevolgd door het stukje "Potvoldriebloemetjes nog an toe!". Tja...

Als pupsel (jullie weten wel, zo'n klein ding met een enorm hoofd en immense flappers en een altijd veel te vol gevuld blaasje dat zich niet altijd precies daar leegt waar het volgens de regels hoort) noemde ze me ook heel vaak "PieseBartje". Helemaal geen leuke bijnaam hoor. Zeker niet als je geen pupsel meer bent, maar een heel supercoole PUBER! Dan noem je je stoere vent toch zeker niet "PieseBartje"???!!! Nou, ZIJ dus weer wel hoor. Bedankt vrouwtje!

Soms doe ik volgens haar heel grappige dingen. Dan moet ze hard lachen (soms ook niet, maar dan gebeurt het lekker toch, haha) en dan zegt ze ineens "Ut Bartje toch". Mja, kan ik mee leven hoor.

Doe ik iets heel erg knaps (volgens haar dan, want ja, ik doe altijd maar gewoon zoals ik denk dat t allemaal maar moet, en dan kán het wel eens gebeuren dat ik ineens een nieuw trucje toon of ineens luister naar een commando) en dan noemt ze me heel enthousiast "mijn coole knappe Bartmans" of kort en heel krachtig "DE Bartmans". Past me prima ook. Heeft namelijk wel iets weg van een soort van superman in een beaglehuidje :) Ben ik ook wel een beetje eigenlijk, hihi.

Maar door al die verschillende namen raak ik ook wel helemaal in de war eigenlijk. "BartJE" is de naam die ik gekregen heb. "BartJE" is de naam die in mijn boekje staat. "BartJE" is de naam die mij past en schijnbaar ook altijd zou blijven passen.

Waarom???

Stel je voor dat mijn vrouwtje ineens zou zeggen "Bart, mijn hart". Dat klinkt toch veel te harD?! Ik vind het maar niks. Ik ben en blijf haar grote kleine kereltJE. Ik ben en blijf haar lieve, stoute, superstoere beagleventJE. Ik denk dat ik daarom ook maar gewoon mijn eerst-gekregen-naam aanhoud. Ik ben en blijf "Ut BartJE".
"BartJE... Vrouwtjes Hartje".

BartJE...

Pret in de wei, met vriendjes erbij

Vanmiddag zijn we samen met de baasjes naar opa en oma egaan. Muck en Ziggy zaten ons al op te wachten en toen we binnen kwamen, kwam ook Jack net binnenhupsen. Lekker racen dus in die wei :)

Vrouwtje heeft genoten hoor. Ze vond het heerlijk om ons zoveel pret te zien hebben. En... stiekem was het volgens haar ook weer eens heel erg fijn om lekker foto's te klikken van ons met veel pret en met de voetjes van de vloer in een heerlijke groene ondergrond.

Samen verwelkomen we Jack even bij binnenkomst.


De natuur heeft last van droogte, maar niet daar waar ik kom hoor. Geheel vrijwillig en helemaal gratis help ik de natuur graag een handje.


Samen met Shahna snuffelen. We missen op deze manier geen enkel plekje hoor en vinden echt alles.

Resultaat hiervan vanmiddag: IK heb een muis gevangen. Hij was op slag dood en deed niks meer. Daardoor vond ik hem ook niet meer interessant ook...

Lekker rennen door de wei


Shahna en Jack


Muck en ikke


Shahna was dolblij dat ze eindelijk weer eens in het gras kon liggen. Dat was me dan ook wel weer een hele poos geleden hoor, en dus vond ik dat ze groot gelijk had.


Genietende blije koppies :)
Ikke

Shahna


Lekker rennen; "We komen al hoor vrouwtje; Geef koek, Geef koek!"


Ikke aan de snuffel


Shahna aan het rennen




Kijk, ikke kan vliegen!!!


Jack is superdol op spelen. Boft hij even dat ik dat ook ben, haha.






Weten jullie wat er heel vreemd is? Shahna is altijd heel lief en leuk als we alleen zijn he, maar als er dan iemand bij is die met me speelt, dan moet ik altijd het haasje zijn. Ze pakt me dan altijd in mijn nek, aan mijn poten of ze trekt aan mijn flappers.


Even schudden


Kiekeboe spelen met Jack


Haha, kijk mij nou; 'Borstele-Bartmans' noemt me vrouwtje me als ze dit ziet.


Ik heb ook even vrouwtje gepest. Ze zegt vaker dat ik moet opletten en dan weet ik dat er een lekkertje komt. Nu dus ook. Ik keek ook wel hoor.
Eesrt gewoon zoals het hoort

Toen trok ik mijn zieligste gezicht

Toen sloeg ik één oortje om

Toen het andere oortje ook

Begon ze ineens te lachen en kreeg ik als beloning niet 1, maar 2 stukjes knakworst.
In the Pocket!

Shahna zat weer braaf en zorgde voor een foto die in één keer lukte.


Twee paar beaglebillen naast elkaar; van de schaduw naar de zon


En na deze foto hebben we weer flink gerend en gespeeld.

Zónder camera dit keer :)

Groetjes van Bartje