Wit Spul

... en dat werkelijk O-VER-AL!

Vanmorgen mocht ik eerst de tuin in. Raar, want normaal moet ik eerst wandelen. Maar goed, ik vind het allemaal prima hoor. Alleen wist ik voor ik buiten kwam al dat er iets geks was. Vrouwtje liep namelijk met dat flitsding te zwaaien...

Buiten gekomen moest ik eerst eens goed rondkijken. Ik bleef staan bij de deur, want zoals ik al zei; er lag wit spul!


Ik moest even proeven, want ja; misschien was het wel poedersuiker


Daarna ben ik voorzichtig de tuin ingelopen. Wat is dat koud aan de pootjes!!!
Ik durfde ze niet alle 4 tegelijk in dat koude wit spul te zetten hoor.


Al was dat wel al snel over, omdat de nieuwsgierigheid van de kou gewonnen heeft


Ik wilde ook nog even bij de visjes kijken, maar durfde niet. Ik kwam er ook achter dat ik nu de trap niet op kan rennen omdat je met sneeuw (zo heet het spul schijnbaar) schuivers maakt.

Tijdens de wandeling maakte vrouwtje ook nog even snel een paar foto's




Snuffelen, omdat ik dat zo goed kan


Ik durfde niet met mijn bibs in de sneeuw te gaan zitten
Maar vrouwtje (drammetje met koekjes) kreeg het toch voor elkaar


Ze kreeg me zelfs plat op mijn buik er in!


En last but not least kreeg ze het zelfs voor elkaar mij op de kiek te zetten met een witte dot op mijn neus :)


Ik hoop dat het witte spul er straks nog is, want heel stiekem vind ik dit toch wel echt heel erg leuk!

Naar het bos met Gentle&Jewel&Joy

Vandaag kwam mijn vrouwtje thuis, trok me snel mijn tuigje aan, pakte een paar laarzen, lijnde me aan en snelde samen met mij naar de auto. Ik begon hevig te kwispelen want wie zat er al in onze auto?
Gentle!!! Joepie.

We reden een stukje en al na een paar minuten stopten we. Vrouwtje kletste met iemand en ja; die stem herkende ik. Dat was de stem van Trudie en ook Jewel en Joy waren erbij. Gezellig!

We begonnen aan de wandeling. Lekker langs het water waar de eendjes zwommen en kwaakten. Toen vrouwtje foto's wilde maken lukte dat niet, maar na een poosje proberen deed het ding het uiteindelijk wel en dus... mag ik jullie rondleiden door het bos waar we gisteren geweest zijn :)

De eerste foto, daar moet ik jullie even een vraag bij stellen;

Begrijpen jullie wat onze vrouwtjes bedoelen met vlechtwerk? Neuj toch?

Terwijl Gentle, Jewel en Joy lekker samen snuffelen, besloot ik mijn eigen weg te maken en koos ervoor de neus achterna te gaan. Ik kwam uit bij een plekje aan het water.

Ik snuffelde er daar op los

Terwijl mijn vriendinnetjes elders gezellig samen snuffelden


Van vrouwtje moest ik daar deel aan gaan nemen en dus lokte ze me mee; "Veel gezelliger Sjaan",
zei ze. En daar had ze gelijk in hoor.

Samen met Gentle aan het snuffelen

En weer lekker verder met z'n allen


We kwamen langs de kinderboerderij

en moesten daar echt even de dieren bewonderen


Een stukje verderop haalden Joy en Gentle een lekkertje bij Linda

Dat hadden Jewel en ik gezien en dat wilden wij natuurlijk ook wel he


Toen we boven op een grasveldje uitkwamen mochten we allemaal even lekker snuffelen

en nog meer snuffelen

en kon ik me niet bedwingen; ik móest gewoon rollen!

En ook een takje vol heerlijke geuren kon ik niet laten liggen


In het bos waren nog meer snuffelplekken en daar hebben Gentle en Joy elkaar verteld hoe leuk ze de wandeling en elkaar vinden. Gelukkig had vrouwtje dit op foto, want ik zie zulke dingen nooit...

Verderop moesten we een best wel stijl stuk omlaag.

Ook al luister ik naar 'langzaam' en doe ik dit perfect; mijn vrouwtje vond het maar eng.

Gentle en ik speelden pakkertje terwijl onze vrouwtjes probeerden gewoon over het pad te lopen.

Ook moesten we wachten op Gentle omdat die graag klimt.

Joy en ik speelden toen een lijnenspel (kwam trouwens helemaal goed)


Koekjes van Trudie!!!


Daarna hebben Gentle en Joy de wortels eens even geïnspecteerd

en zochten Gentle en ik naar holletjes die misschien wel bewoond werden.

Terwijl Jewel geduldig op ons wachtte


Liefde is...
... een takje delen, samen met Gentle

... vruchten zoeken, samen met Joy

... de voetzooltjes verzorgen, samen met Gentle



De Geleense harem van Bartje;


Op de terugweg kwamen we langs water. En ja; wij houden van water!
Gentle nam een duik. Ook vist ze dingen uit het water en steekt ze gewoon haar hele hoofd onder water!

En dan moet je al dat water natuurlijk uit je oren schudden he

Thuis gekomen kreeg ik meteen een douche. En na die douche ben ik lekker op mijn kussen in slaap gevallen.

Het was een heerlijke dag met heerlijk weer, gevuld met een heerlijke wandeling en met mijn heerlijke Geleense vriendinnetjes. Doen we zeker nog eens over, alleen zal er dan een kleine Geleense beagleman bij zijn.

Ik ben geen waakhond?????

Vrouwtje zegt dat vaker hoor. "Shahna is een lieve beagle, maar echt geen waakhond". Ook noemt ze me 'een held op sokken' omdat ik zo goed waken kan. Pfff... verklapt ze aan iedereen ook nog eens dat ik DENK dat ik waak omdat ik blaf naar mijn spiegelbeeld in het raam.
Zoiets zeg je toch niet?

Nou, mijn vrouwtje moet nog heel veel leren hoor. Vanmorgen heb ik haar de eerste les dan maar eens gegeven. Een hele goede vond ze zelf trouwens.

Ik stond in de keuken en krabbelde aan de deur. Ze keek me aan en zei 'Sjaantje, niet doen'. Nou, daar heb ik naar geluisterd ... maar toch; hoe kreeg ik duidelijk wat ik wilde zeggen?

Ik liep van de keuken naar de woonkamer en weer terug. Zeker 4 keer. Vrouwtje zei tegen de baas "Sjaan heeft haar tik weer, rent weer van hot naar her". Ja halloooo!!!
Dus heb ik, uit pure wanhoop, maar eens flink geblaft aan de keukendeur en uiteindelijk keek ze dan toch met me mee naar buiten. "Shahna, er is..." en dat laatste woord (moest vast 'niks' zijn) sprak ze niet uit.
Er zat een reiger aan de vijver! Kwispelend en met de haren overeind legde ik haar uit; "Ik zei toch dat er iets was? Begrijp je nu dat ik wel degelijk goed waak vrouwtje?"

Ze opende eindelijk de deur en zei "Goed zo knappe meid, ga maar kijken".

Dat deed ik dus meteen. Hoppakee naar de vijver; de plek des onheils.
Die reiger was nergens meer te bespeuren hoor. Ik heb hem gezien, maar waar hij nu toch is? Ik heb alles afgezocht.

"Visjes, zijn jullie er nog allemaal?"


Even tellen en goed kijken


Tja, ik als waakbeagle des huizes zal toch mijn medehuisgenootjes moeten beschermen he. Ook al wonen ze niet IN het huis, maar er achter. Ik laat echt mijn visvriendjes niet meenemen. Ik let goed op hoor.

Onverwachte visite

Zo, mijn nieuwe baasjes zijn thuis, gedoucht en opgewarmd, ze hebben gegeten en dan is het nu dus eindelijk tijd voor een verhaal en natuurlijk weer fotootjes :) Ja, inderdaad; ik kreeg vandaag weer visite. Heel onverwacht stonden ze hier ineens aan mijn verblijf!

Ze vinden dat we groot geworden zijn in maar een week tijd! Abnormaal. Ik had vorige week al een stel flinke pootjes, een flinke snuit en ik was een stevige knul, maar nu... alles is nu nog groter volgens mijn vrouwtje.
Toen ze aankwamen bij mijn verblijf kwam ik meteen naar mijn nieuwe baasjes toe. Toeval of niet, maar ikke voorop en de pup die Shahna uiteindelijk niet koos er meteen achter aan. Zo grappig.
Meteen hebben ze mij, hun kleine vriend gevangen, en eens goed geknuffeld. Ik 'beet' aan vrouwtjes vingers en likte haar handen en later haar gezicht. Alsof ik heel blij was haar te zien. Hihi...
Vrouwtje zag trouwens iets heel leuks, en ja, ze heeft dus weer iets geleerd. Ze dacht dat alles dat wit is, ook wit blijft. Maar... ze zag dat de twee vlekjes op mijn rug, het vlekje op mijn bibs en de streep bovenop mijn hoofd veel smaller zijn geworden! Ze moest even goed kijken, maar ze had echt mij, Bartje, voor. Verrassing hoor vrouwtje; een beagle is een toverbal!
Onze oogjes staan volgens haar ook veel 'wijzer' dan een week geleden. Onze oogjes kijken je nu echt aan en niet meer glazig langs je door. Ik wilde spelen en gaf dit ook aan. En dan hoe we rondhuppelen en spelen... zo grappig en zo ontzettend schattig vonden die baasjes dat. Nou, ze hebben zich vermaakt.

De filmpjes die vrouwtje gemaakt dacht te hebben blijken er niet te zijn. Dat is jammer, maar gelukkig hebben we aan fotomateriaal geen gebrek.

Hier knabbel ik lekker aan de handen van mijn vrouwtje en mijn broertje links erbij


Ik was natuurlijk het al een knappe kerel, maar nu... ahhhhhh


Een paar stevige pootjes, en het vlekje boven mijn neus wordt al bruiner :)


Ik was ook bij de baas in de nek gekropen en nu is goed te zien dat die witte streep boven op het hoofdje weg aan het trekken is


Lekker nieuwsgierig zijn (of is dit een gevalletje "al vroeg leren lezen"?)


Lekker bij mijn vrouwtje keuvelen. Ik moest van haar zeggen; het is verschrikkelijk om een pup te moeten gaan knuffelen!


Spelen met zusje Barb (ipv poseren natuurlijk he)


Dus die moest even over gedaan worden :)


Dan mist vrouwtje een hele rij foto's (spookcamera denk ik) van mijn favoriete bezigheden; Knagen aan broekspijpen en knabbelen op schoenen. En ook een filmpje waarop ik speel met Barb en een filmpje waarop we samen met bekers spelen en daarna achter elkaar aan hobbelen (rennen kan vrouwtje dat nog niet noemen, hihi). Zonde! Maar ja.

Ook kan ik al flink wat knagen aan benchspijlen.

Vrouwtje heeft me verteld dit thuis liever niet te doen. Ik lachte haar uit en stak de tong naar haar uit.

Barb vertelde me toen dat ik me gedragen moest.


Daarna gaf ik het op en besloot bij mijn broertjes te kruipen voor een heerlijk en welverdiend dutje.

Nog maar eventjes, en dan mag ik hier in huis komen rondstormen :) Mijn baasjes verheugen zich er op en Shahna zeker weten ook al. Nog 11 nachtjes slapen...

Groetjes van Bartje