Beagle Shahna & Beagle Bartje

Beagle Shahna & Beagle Bartje

zondag 30 september 2012

Weekendje Naar De Haan (Dag 2)

Deze ochtend stond vrouwtje rond 6 uur al naast haar bed. Die is dus even echt helemaal knetter! Weekend vrouwtje, weekend!
Ze ging snel wassen en aankleden en tja... dan zijn wij natuurlijk ook klaarwakker. Wat was ze toch van plan in het donker? Bartje en ik waren een en al oor, oog en aandacht.

Huppakee, tuigjes aan, lijnen aan en met de lift (!!!) naar beneden. Vrouwtje zei dat ze de lift nam om zo min mogelijk geluid te geven op de gangen. En als wij de trappen af lopen, dan maakt dat gewoon lawaai. Niet dat wij dat erg vonden. Zo'n lift is best spannend.
Vrouwtje besloot wel dat dit de eerste en meteen laatste keer lift was in dit hotel, want ze vond hem doodeng.

Buiten was het pikkedonker en muisstil. Niks of niemand zagen we en we liepen richting boulevard en strand. Nu mochten we er namelijk wel lekker op :)))
Voor we bij het strand kwamen moesten we langs een hotel en een bakker. Bij de bakker werd al druk gewerkt. Er liep een meneer met kisten te sjouwen en toen Bartje dat zag... hels kabaal; ALARM!!! Joelen en gillen dat die kerel kan zeg!!!
Vrouwtje is moeten omlopen omdat Bartje niet stopte. We denken dat de mensen die er in de buurt nog lagen te slapen ruim voor de wekker zijn wakker geworden. Het schaamrood stond op haar wangen, haha.

Op de boulevard was t muisstil. Op het strand al van hetzelfde. En de maan? Die was er duidelijk aanwezig. Mooi hoor!

En zien jullie hier die tuigjes vliegen?

Dat zijn wij :))) We hebben meteen flink rondjes gerend op een muisstil en donker strand. Heerlijk is dat!
En ook is het heerlijk om op je neus af te moeten gaan. Probeer maar eens schelpen te zoeken zonder zicht!

Vrouwtje keek haar ogen uit. Wat een lichtjes overal. Heerlijk die stilte!

Maar al snel begon te zon op te komen. Dat zagen we niet, want van vorig jaar wisten vrouwtje en ik dat die achter de duinen op komt. Wel werd het lichter en je ziet ook een oranje gloed over de duinen komen.

Al heel vroeg zijn wij braaf genoeg om modelletje te spelen voor vrouwtjes eeuwige fototic :)

En hier zien jullie, achter Bartmans, de oranje gloed verschijnen boven de duinen en de zee. Mooi he?

Nog een keertje, maar dan zonder ons.

En heel grappig; de zon kwam dus op, maar de maan bleef je nog zien. Hij weerkaatste prachtig in de zee. En van de zee konden we nu ook al een stuk meer zien. Heerlijk rustgevend volgens vrouwtje.


Het werd wat drukker na een poosje. We zagen vanaf een afstand dat er een meneer en een beagletje over het strand liepen.

En dat bleken Marcel en Gentle te zijn :)
Gentle had ons al geroken voor het hotel en ze had Marcel over het strand gesleurd tot ook hij ons gevonden had. Stoer he?

Samen liepen we terug naar het hotel. Baasje was wakker en had alles al ingeklapt en opgeruimd. Ze waren klaar om alle spullen terug te brengen naar de auto en daarna werd er heerlijk ontbeten in het hotel.
Ook hier waren wij weer bij. We waren moe van het strand en hebben heerlijk onder de tafel geslapen.


Na het ontbijt vertrokken we nogmaals voor een wandeling over het strand.

Bartje had alweer een stok gevonden en speelde er mee.


Nu was het nog rustig op het strand, maar volgens vrouwtje zouden er straks honderden honden en baasjes te vinden zijn.

Hoogste tijd om van dit rustige momentje dan nog even flink te genieten.
Off we go! (mét stok!)

Er waren veel mensen te paard te zien en ook meeuwen waren er in overvloed.

En verder door naar de zee. Zelfs Bartje kwam natte poten halen!

Lekker ding ook valentijnsnoopy


Samen de golven trotseren




Dikke pret!


En natuurlijk moest meneertje weer eens flink joelen naar alles en iedereen die hij zag. Gentle vond t niet normaal :)))


Lieffff!!!


En na het strandavontuurtje gingen we terug naar het hotel. Bijna half 10 en dus de hoogste tijd om de auto bij het hotel weg te halen en om te vertrekken richting parkeerplaats bij het kerkhof...
Maar Bartje heeft me heel lief gevraagd of hij heel heel heel alsjeblieft het laatste stukje mag vertellen. Vooruit dan maar :)


Zo, hier ben ik weer en ik ben helemaal klaar voor t laatste stukje. We gingen namelijk zaterdag, bleven overnachten, wandelden over het strand en vertrokken daarna richting parkeerplaats en dat laatste was eigenlijk dé reden dat we De Haan bezochten. We deden mee met de Zeehondenwandeling.

Op de parkeerplek zagen we heel bekende gezichten. Els & Julien, Georgette & Hedwig en de beagletjes natuurlijk. Knuffelen, kusjes uitdelen en spelen!!!
Ook Lennert was erbij. Vrouwtje kreeg een kusje van hem en werd helemaal blij ervan. Ze vind het een heel lief kereltje. En dat is hij natuurlijk ook he.



De wandeling begon nadat we ons allemaal hadden ingeschreven en de kaarten in de tassen zaten. Wandelen met een heleboel hondjes door De Haan.




Bij de eerste stop zag Shahna een beagletje staan. Voor onze neus!


Mooie lieve Mudje

De betoverende Miss Teagan

En ook hier kwam er een beagletje zo bij ons aan tafel :) Hij heet Aiko en zijn vrouwtje vertelde vanalles. Wat weet ik niet hoor' Ik had eigenlijk alleen maar ook voor de leuke speelkameraad...

Ik kreeg zelfs een aai over mijn bolletje van zijn vrouwtje! Genieten!

Na een poos begreep ik ook wat vrouwtje bedoelde met drukte aan het strand!


We keken onze ogen uit daar hoor. Wat een boel mensen en viervoeters!

Mudje, Loeka, Teagan en hun baasjes waren er ook natuurlijk


Kijk hoe leuk ze samen over het strand en door het water struinen! :)))


Na een poosje gelopen te hebben, flink gejoeld te hebben naar voornamelijk de collies met hun frisbees en balletjes en na flink wat wandelpret doken Shahna en ik een duin in.

Hier kregen we een flinke portie water. Was geen overbodige luxe want wat krijg je dorst daar!

Terug op de boulevard was ik echt doodmoe. Ik ben op een bankje geklommen en heb daar meteen mijn oogjes gesloten. Ik had de fut nog niet meer om te joelen naar alle viervoeters die langs ons liepen en wilde zelfs niet meer spelen.
We zijn doorgelopen naar de laatste stop en toen door naar de auto. Ik was echt heel blij daar in te mogen. Meteen toen we de bank zagen vielen we in een diepe slaap.

Op de reis naar huis probeerde ik nog even rechtop te gaan zitten. De ogen wilden alleen even niet meer open. Wat een fijn weekend ws t maar wat waren we moe.



Misschien mogen we volgend jaar wel weer meedoen van onze baasjes. Ons lijkt dat wel wat. Alleen denk ik dat ik me dan niet meer zo heel erg moet uitleven aan het strand in de ochtend :))) Ik kan dan beter mijn energie een beetje sparen voor de wandeling. Toch?
 
Groetjes van Shahna & Bartje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten