Beagle Shahna & Beagle Bartje

Beagle Shahna & Beagle Bartje

zaterdag 17 november 2012

Pose-Piet & Snap-Niet-Piet

Hier thuis hebben we al flink wat gesprekjes gehad over braaf zijn en lekkers verdienen en we hebben er keihard mee geoefend. Het lukt ons bengeltjes prima hoor.
We hebben vrouwtje echter wel beloofd dat we niet alleen maar braaf zullen zijn en dat we haar lachspieren toch ook echt nog zullen blijven trainen met af en toe een grapje en een klein stout streekje tussendoor.
Gelukkig maar, want ze zou zich anders eens kunnen gaan vervelen...
... Zouden ze hier thuis met de dikke tenen moeten spelen.

Later in dit verhaal zullen we ons eens even voorstellen,
Want over ons verhaal over het worden van beaglepiet hebben we natuurlijk weer heel wat te vertellen.
SINT4
Er is voor ons nog geen passende schoen,
Daarom moesten we heel wat kunstjes doen.
Het hele jaar spelen we al 'de bengeltjes',
Dat is heel simpel... we zijn gewoon beagle-engeltjes

Het is dan wel weer de gezellige tijd van het jaar,
sintpiet1
maar eigenlijk zijn we daarvoor nog niet helemaal klaar.
We proberen wel te rijmen,
maar we weten niet zo goed hoe we op die manier een verhaal aan elkaar kunnen lijmen.
We zullen het echter wel gaan proberen,
en al doende zullen we dat rijmen wel eens even leren.

We zullen maar gewoon bij het begin beginnen,
dan hoeven we namelijk ook niet heel veel nieuws te verzinnen.

Shahna woonde hier al lang,
dat meisje is voor niks niet bang.
Die laat ook alles met zich doen,
Ik herrinner me dat ze zelfs poseerde in een schoen.
SINT6

Vorig jaar speelde Shahna al eens voor beaglepiet.
Was ik niet bij, dus dat wist ik eigenlijk nog niet.
Ze kreeg toen een gekke muts op haar hoofd,
en ja, dat werd aan mij dit jaar ook beloofd.
SINT4

Nu kwam er ineens een kraag,
Shahna wilde die wel om, heel heel heel erg graag.

Ze was dan wel even afgeleid door iets dat buiten was gebeurd,
maar echt, hier in huis was niemand die daar over heeft gezeurd.

Ook ik kreeg een kraag om.
Moest ik even aan wennen, terwijl vrouwtje riep "Bartje? Kom?!".

Ik kwam uiteindelijk ook wel,
en sjonge, nu ik dit vertel;
Mij boeit dat uiteindelijk ook allemaal geen biet,
Ik krijg vast wel weer lekkers, dus ook ik verroer me dan niet.

Wel krijg ik van al die gekke dingen een vreselijke slaap,
en tja, dat uit ik met een gigantische gaap

Maar heel erg is dat niet,
nu kan ik namelijk wel vertellen; ik ben de Snap-Niet-Piet
Ik snap niet wat ze allemaal doet,
Komt vast niet alleen door dat vraagteken op mijn snoet

Shahna heeft het me voorgedaan;
Mutsje op en kraagje aan

En terwijl zij liet zien; haar vele blikken
Hoefde vrouwtje alleen maar te klikken

Nu willen jullie vast weten wat de naam is van deze beaglepiet,
Dit is Shahna, ook wel onze Pose-Piet


Nu was ikke aan de beurt,
ik heb wel verschillende mutsjes gekeurd
Eerst eentje in het groen,
Dat liet zich prima doen

Een groene kleur vind ik een mooie,
staat me ook beter dan een 'rooie'

Ik hoefde alleen maar even te kijken,
en begon daardoor steeds meer op een echte beaglepiet te lijken


Nou, en toen kwam het stukje poseren,
zou je denken; "Dat moet die Bartmans vast nog leren".
Echt niet,
Ik had als voorbeeld de enige echte Pose-Piet

Ik dacht zelfs "Wat een gedoe!",
"Van al dat lange wachten wordt ik gewoonweg moe."

Ik dacht, ik zeg het maar gewoon, want ik begreep het alweer eens niet
Waarom moest ik zo lang wachten? Waarom werd ik geen Piet?

Maar nadat ik dat had gezegd
Werden er verschillende petten op mijn hoofd gelegd!
Van de gele muts gingen niet alleen de flappers verder hangen
Ik kreeg ervan ook heel veel zwaardere wangen

Toen kwam de rode
Volgens vrouwtje is die kleur nu in de mode

Maar geloof me; ik gaf een gil
"Dit is dus echt niet wat ik wil!"

Gevolg daarvan was dat op mijn hoofd verscheen; ORANJE!
Ik sprak mezelf toen moed in; "Bart, kop op, verman je".


Na een lekkere beloning besloten we als dank,
toch te poseren samen als Piet op de bank

Daarna met een beetje meer pret,
op mijn hoofd nu wél een pietenpet


We kregen later ook nog hoge visite
Nou, dat was nog eens iets anders dan in de huid kruipen van Beagle-'Piete'

Ineens zat op onze bank een Shahna-Sint
De mijter was te groot en ze schaamde zich, het arme kind

Ze vond er werkelijk niks aan
en wilde zich liefst verstoppen gaan.
Ze zei nog net niet; "Zoek Bart maar op;
Die heeft namelijk een veel dikkere kop".
Maar ja; helaas, pindakaas,
Ook ik werd toch echt omgetoverd tot een echte Bartje-Klaas

Ik kreeg er weer een zwaar koppie van,
Man o man o man!
Een beagle met een mijter op zijn hoofd,
Er is toch zeker niemand die daar dan in gelooft?
"Vrouwtje mag hij nu af?
Ik voel me zo een klein beetje maf!"

Nou, en na het bezoek van de beagle-sint
kregen we ook nog visite van Tijana, vrouwtjes petekind
Ze keek tv
en deed lekker met Dora en Diego mee
Totdat ze opzij keek,
en niets meer bleek wat het leek.
Ze schrok zich een hoedje,
want ze keek ineens in een wel heel vreemd snoetje!

Wat zat er nu naast haar?
Een zwarte piet met beaglehaar?
Onder de pietenmuts geen mooie zwarte krullen,
maar flappers die niet horen willen en bekend staan als zijnde 'prullen'.
Ze wist niet of ze nu huilen moest,
of haar lachen moest uiten met een proest.

Dat gezicht vond vrouwtje wel leuk,
Ze lag dan ook helemaal in een deuk.

Na dit laatste bezoek,
mochten wij zelf weer gaan werken voor koek.
Een heel decor werd op de bench gezet,
Dat beloofde weer flink wat pret.
Wij beagletjes ook weer er op,
en voor vrouwtje de taak; de druk op de knop.
Verder van ons geen gezeur en geen gezaag,
"Doe maar weer om, die pietenkraag!"

Alleen misten we nog wel iets op ons hoofd,
"Kom op vrouwtje, je had het ons beloofd!"

Shahna werd weer omgetoverd tot de enige echte Pose-Piet.
Lijkt wel een beetje op een Robin Hood zo, vinden jullie niet?

Vrouwtje had behoorlijk wat spulletjes bij elkaar gespaard,
We hebben nu zelfs een pluchen minipaard
En toch begon ineens mijn gezicht te betrekken
en moest ik uit protest mijn pootjes flink naar voren strekken
Ik sta nu namelijk wel weer op de foto met die mooie griet
Maar ik snap het weer niet; ik zie er niet uit als een Piet!

Tijd dus voor de gele muts met paarse veer,
Kijk eens goed, herkennen jullie me nu wel weer?

Nu hebben we het weer goed voor elkaar.
Vormen als Pose-Piet en Snap-Niet-Piet ook een prima paar.


Alleen komt ons rijmverhaal nu wel echt ten einde
En zeggen we als Beagle-Pieten zijnde:

Een heel warm Welkom aan Sinterklaas
en natuurlijk ook aan onze Pieterbaas!


Groetjes van Snap-Niet-Piet (Bartje dus)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten