Al voor ik in aantocht was hadden mijn baasjes (eigenlijk de baas) mijn naam al klaar. Ik wist nog van niks hoor, maar Bartje zou het dus gaan zijn, daar was de baas volledig zeker van en wat vrouwtje ook probeerde... het bleef zo.
De naam van mijn braaf beaglezusje, Shahna, is gekozen op betekenis van een mevrouw in vrouwtjes leven en van 'lessen' die ze van haar leerde (tante Sjan was dat). VIP (Very Important Poesje) heet zo omdat het gewoon zo was/is; ze is een heel belangrijk poezenbeestje voor vrouwtje. PJ (Pimmetje Junior) heet zo omdat hij vernoemd is naar het oude rode poezenbeest van vrouwtje; kleine PJ vertoonde namelijk al snel precies dezelfde streken als de oude rode Pimmetje. En ik? Tja...
Volgens vrouwtje bleek toch al snel dat mijn naam me wel prima past. Bartje... "Bartje mijn Hartje" zegt ze altijd. Nou... bijna altijd. Maar als ze het zegt, dan meent ze het ook nog echt :) Volgens haar ben ik niet gewoon het vierde beestje in huis hier, maar ben ik het vierde beestje dat ervoor zorgt dat het huisje, het gezinnetje, en de harten van mijn baasjes compleet gevuld zijn. "The missing Bart" (Part), zeg maar, hihi.
Soms spreekt ze mijn naam heel slordig en snel uit. Meestal als ik iets heb uitgespookt (volgens haar dan he, want jullie weten allemaal dat beagletjes nooit iets uitvreten). Dan hoor ik haar duidelijk zeggen "Batje"! Naar is dat hoor als ze die R in mijn naam vergeet!
Heel soms zegt ze (een heel klein beetje mopperend) als er iets niet helemaal zo gaat als de bedoeling is, "BartjeBoos" tegen me. Die naam wordt meestal ook opgevolgd door het stukje "Potvoldriebloemetjes nog an toe!". Tja...
Als pupsel (jullie weten wel, zo'n klein ding met een enorm hoofd en immense flappers en een altijd veel te vol gevuld blaasje dat zich niet altijd precies daar leegt waar het volgens de regels hoort) noemde ze me ook heel vaak "PieseBartje". Helemaal geen leuke bijnaam hoor. Zeker niet als je geen pupsel meer bent, maar een heel supercoole PUBER! Dan noem je je stoere vent toch zeker niet "PieseBartje"???!!! Nou, ZIJ dus weer wel hoor. Bedankt vrouwtje!
Soms doe ik volgens haar heel grappige dingen. Dan moet ze hard lachen (soms ook niet, maar dan gebeurt het lekker toch, haha) en dan zegt ze ineens "Ut Bartje toch". Mja, kan ik mee leven hoor.
Doe ik iets heel erg knaps (volgens haar dan, want ja, ik doe altijd maar gewoon zoals ik denk dat t allemaal maar moet, en dan kán het wel eens gebeuren dat ik ineens een nieuw trucje toon of ineens luister naar een commando) en dan noemt ze me heel enthousiast "mijn coole knappe Bartmans" of kort en heel krachtig "DE Bartmans". Past me prima ook. Heeft namelijk wel iets weg van een soort van superman in een beaglehuidje :) Ben ik ook wel een beetje eigenlijk, hihi.
Maar door al die verschillende namen raak ik ook wel helemaal in de war eigenlijk. "BartJE" is de naam die ik gekregen heb. "BartJE" is de naam die in mijn boekje staat. "BartJE" is de naam die mij past en schijnbaar ook altijd zou blijven passen.
Waarom???
Stel je voor dat mijn vrouwtje ineens zou zeggen "Bart, mijn hart". Dat klinkt toch veel te harD?! Ik vind het maar niks. Ik ben en blijf haar grote kleine kereltJE. Ik ben en blijf haar lieve, stoute, superstoere beagleventJE. Ik denk dat ik daarom ook maar gewoon mijn eerst-gekregen-naam aanhoud. Ik ben en blijf "Ut BartJE".
"BartJE... Vrouwtjes Hartje".
BartJE...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten