Beagle Shahna & Beagle Bartje

Beagle Shahna & Beagle Bartje

vrijdag 8 juni 2012

Een hele reis en Overnachting

Vandaag deed vrouwtje de hele dag al heel erg gek. Ze was stil, maar ook heel erg druk. Er kwam ook visite van ons lieve buurvrouwvriendinnetje. Er stond een koffer, een tas voor ons, de oude bench van Shahna werd klaargezet, nog een tas en ze smeerde broodjes. Ja, net als een paar maanden geleden. Ik wist het dus al snelzeer hoor; we gaan op reis!

Na het werk van de baas zouden we vertrekken richting Vierhuizen. Daar zouden we slapen in een hut om morgen lekker uitgeslapen deel te kunnen nemen aan de wandeling op Schiermonnikoog.
Vrouwtje had kunnen regelen dat we rond 9 uur toch nog het hutje mochten betrekken en dus moesten we meteen om half 5 vertrekken. Helaas ging de telefoon rond 4 uur; "Schat ik sta in de file, staat muurvast!" zei de baas tegen vrouwtje. Baal, baal, baal zeg. Maar goed; om iets na 6 uur zijn we toch kunnen vertrekken.

Shahna en ik vinden het altijd prima in de auto. We gaan ieder op hun plekje en dan gaat de reis beginnen. Dit keer pakten we het anders aan; we kozen voor een gezamenlijke plek :)




Op de helft van de reis stopten we voor een korte plaspauze en een rondje lekker snuffelen.



Ook kon vrouwtje de benen dan even strekken en de rug rechten en kon de baas even lekker van de nieuwe haring genieten die vrouwtje even voor vertrek snel voor hem gehaald had (meteen na zijn werk vertrokken, dus niks gegeten). Wij vonden dat echt helemaal prima!



En omdat we netjes gewacht hebben (alleen voor de foto stond vrouwtje 'bedelen' even toe) kregen we als beloning allebei een klein stukje. Smullen was dat. Kijk Shahna haar mondje eens nalikken :)




Toen door voor het laatste stuk. Ik slaap altijd, al van pup af aan, als we in de auto zitten. Nu duurde het erg lang en dus werd ik wakker. Ik keek om me heen en ineens schrokken de baasjes op van een fikse partij beaglegejoel. En hard!!! Ik zeg het jullie; Er zat een vreemde hond voor het raam die naar binnen keek (eigenlijk mijn spiegelbeeld zegt vrouwtje, maar goed). Tja zeg... dat hoort toch ook niet! Staat niet op film of foto want in een ruimte als een auto is zoiets volgens de baasjes oorverdovend, dus probeerden ze me te kalmeren. Lukte.
Later sloeg ik nog eens op dezelfde manier aan omdat er in de radio een hele meute honden verstopt zat die zo nodig moesten blaffen. Ik zocht, maar vond niks. Zelfs niet toen Shahna ook blafte en zocht. Sjonge wat een vreemde dingen gebeuren er in de auto!

Hoe dichter we bij de plek van bestemming kwamen hoe meer plat veld we zagen. Velden, weilanden, koeien, schapen, paarden en niets van wat we thuis allemaal hebben hoor. Dit soort velden vol met wollige schaapjes bedoelen we, en dat zag je overal om je heen!



En vooral voelde en zag het vrouwje... RUST!!! (na de autobaan en snelweg dan he) Heerlijk!

We kwamen om iets voor half 10 op de camping aan waar we in de hut zouden verblijven.



De baasjes kregen de sleutel, uitleg over de douche en toen waren we dus al klaar. We reden hierna wel nog even rond om te zoeken naar iets waar je ook maar iets eetbaars kon krijgen. Niks te vinden, alles was al voor 10 uur hartstikke dicht. Pech gehad dus, arme baas ook.
Shahna en ik vonden dat niet erg. Wij hadden genoeg te knabbelen in de tas en toen we in het huisje aankwamen hebben we daar ook lekker van genoten.



Na het knabbelen hebben we nog een rondje camping gelopen en toen allemaal de ogen dicht.

De volgende ochtend stond vrouwtje om half 7 op. Nada ze gedoucht had kwam ze terug naar de hut en deden we met ons allen nogmaals een rondje camping. Wat een magische stilte is hier zeg Ongelooflijk! En wat een heleboel geuren vonden we. Het gras hier schijnbaar anders. Ik eet thuis nooit gras, maar nu dus wel.

Hier het uitzicht op alle groen en verder niks dat we vanuit het hutje hadden (wij staan er wazig op, maar ja, we zijn gewoon snelle hondjes zullen we maar zeggen)...




Toen we uitgewandeld waren ging alles weer de auto in en ginge we op weg naar Lauwersoog. Op naar de camping waar we deze nacht ook nog zouden verblijven. Baasjes hielden rekening met een half uur rijden, maar we waren er binnen een kwartier.



We waren bijna 3 kwartier te vroeg daar. Auto dus maar geparkeerd en een stukje gaan lopen. Bij de start van onze wandeling viel het oog van de baasjes (dat van ons gek genoeg niet) meteen op een koppel konijnen en op watervogeltjes. Zomaar op het gras in de buurt van de weg.



Dat belooft nog wat voor vandaag en morgen he. Heerlijk.
Groetjes van Bartje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten