Vandaag deed vrouwtje de hele dag al heel erg gek. Ze was stil, maar ook heel
erg druk. Er kwam ook visite van ons lieve buurvrouwvriendinnetje. Er stond een
koffer, een tas voor ons, de oude bench van Shahna werd klaargezet, nog een tas
en ze smeerde broodjes. Ja, net als een paar maanden geleden. Ik wist het dus al
snelzeer hoor; we gaan op reis!
Na het werk van de baas zouden we
vertrekken richting Vierhuizen. Daar zouden we slapen in een hut om morgen
lekker uitgeslapen deel te kunnen nemen aan de wandeling op
Schiermonnikoog.
Vrouwtje had kunnen regelen dat we rond 9 uur toch nog het
hutje mochten betrekken en dus moesten we meteen om half 5 vertrekken. Helaas
ging de telefoon rond 4 uur; "Schat ik sta in de file, staat muurvast!" zei de
baas tegen vrouwtje. Baal, baal, baal zeg. Maar goed; om iets na 6 uur zijn we
toch kunnen vertrekken.
Shahna en ik vinden het altijd prima in de auto.
We gaan ieder op hun plekje en dan gaat de reis beginnen. Dit keer pakten we het
anders aan; we kozen voor een gezamenlijke plek :)
Op de helft
van de reis stopten we voor een korte plaspauze en een rondje lekker
snuffelen.
Ook kon vrouwtje
de benen dan even strekken en de rug rechten en kon de baas even lekker van de
nieuwe haring genieten die vrouwtje even voor vertrek snel voor hem gehaald had
(meteen na zijn werk vertrokken, dus niks gegeten). Wij vonden dat echt helemaal
prima!
En omdat we netjes
gewacht hebben (alleen voor de foto stond vrouwtje 'bedelen' even toe) kregen we
als beloning allebei een klein stukje. Smullen was dat. Kijk Shahna haar mondje
eens nalikken :)
Toen door voor
het laatste stuk. Ik slaap altijd, al van pup af aan, als we in de auto zitten.
Nu duurde het erg lang en dus werd ik wakker. Ik keek om me heen en ineens
schrokken de baasjes op van een fikse partij beaglegejoel. En hard!!! Ik zeg het
jullie; Er zat een vreemde hond voor het raam die naar binnen keek (eigenlijk
mijn spiegelbeeld zegt vrouwtje, maar goed). Tja zeg... dat hoort toch ook
niet! Staat niet op film of foto want in een ruimte als een auto is zoiets
volgens de baasjes oorverdovend, dus probeerden ze me te kalmeren.
Lukte.
Later sloeg ik nog eens op dezelfde manier aan omdat er in de radio
een hele meute honden verstopt zat die zo nodig moesten blaffen. Ik zocht, maar
vond niks. Zelfs niet toen Shahna ook blafte en zocht. Sjonge wat een vreemde
dingen gebeuren er in de auto!
Hoe dichter we bij de plek van bestemming
kwamen hoe meer plat veld we zagen. Velden, weilanden, koeien, schapen, paarden
en niets van wat we thuis allemaal hebben hoor. Dit soort velden vol met wollige
schaapjes bedoelen we, en dat zag je overal om je heen!
En vooral voelde
en zag het vrouwje... RUST!!! (na de autobaan en snelweg dan he)
Heerlijk!
We kwamen om iets voor half 10 op de camping aan waar we in de
hut zouden verblijven.
De baasjes kregen
de sleutel, uitleg over de douche en toen waren we dus al klaar. We reden hierna
wel nog even rond om te zoeken naar iets waar je ook maar iets eetbaars kon
krijgen. Niks te vinden, alles was al voor 10 uur hartstikke dicht. Pech gehad
dus, arme baas ook.
Shahna en ik vonden dat niet erg. Wij hadden genoeg te
knabbelen in de tas en toen we in het huisje aankwamen hebben we daar ook lekker
van genoten.
Na het knabbelen
hebben we nog een rondje camping gelopen en toen allemaal de ogen
dicht.
De volgende ochtend stond vrouwtje om half 7 op. Nada ze gedoucht
had kwam ze terug naar de hut en deden we met ons allen nogmaals een rondje
camping. Wat een magische stilte is hier zeg Ongelooflijk! En wat een heleboel
geuren vonden we. Het gras hier schijnbaar anders. Ik eet thuis nooit gras, maar
nu dus wel.
Hier het uitzicht op alle groen en verder niks dat we vanuit
het hutje hadden (wij staan er wazig op, maar ja, we zijn gewoon snelle hondjes
zullen we maar zeggen)...
Toen we
uitgewandeld waren ging alles weer de auto in en ginge we op weg naar
Lauwersoog. Op naar de camping waar we deze nacht ook nog zouden
verblijven. Baasjes hielden rekening met een half uur rijden, maar we waren er
binnen een kwartier.
We waren bijna 3
kwartier te vroeg daar. Auto dus maar geparkeerd en een stukje gaan lopen. Bij
de start van onze wandeling viel het oog van de baasjes (dat van ons gek genoeg
niet) meteen op een koppel konijnen en op watervogeltjes. Zomaar op het gras in
de buurt van de weg.
Dat belooft nog
wat voor vandaag en morgen he. Heerlijk.
Groetjes van Bartje
Op ons blog posten we regelmatig verhalen en foto's van wat we zoal meemaken. We hopen dat mensen net zo veel plezier hebben aan het kijken en lezen van ons blog als wij hebben met het maken ervan. Er is maar één regel en we hopen dat men die respecteert: NIETS van wat wij zelf op ons blog posten MAG DOOR ANDEREN GEBRUIKT WORDEN zonder toestemming van ons! We wensen iedereen veel plezier met onze belevenissen en hopen ermee een lach op vele gezichten te kunnen toveren. Shahna & Bartje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten