Gezellige Avondvulling & Wakker Worden in Lauwersoog

Na de wandeling verzamelde iedereen zich in restaurant Het Booze Wijf voor de BBQ. Wij liepen eerst nog richting receptie om de sleutel op te halen van ons huisje. Eigenlijk was de receptie al dicht, maar we troffen een mevrouw die net onze sleutel in haar hand had. Pfieuwwww...
Snel (stapvoets nog wel hoor) brachten de baasjes de auto erheen en trokken een droge broek aan voor we met ons viertjes terug liepen. Hier het hutje voor deze nacht;

Ik moest de trap op en eigenlijk vind ik dat helemaal niet zo lek. Maar Shahna geeft mij altijd het voorbeeld en dus liep ik uiteindelijk gewoon naar boven.

In het hutje viel de baasjes meteen iets op. Nu weten we wat een trekkershut eigenlijk is. Deze tenminste wel. Want onderstaande foto verklaart; Trekkershut = hut waar het trekt...

Maar ja, er is meer dan een fikse kier nodig om ons uit een hutje te laten waaien, dus 'laat maar waaien die kier'.

En dit is de binnenkant van het hutje. Prima om een nachtje te kunnen slapen met een dak boven je hoofd.

Na inspectie en omkleden dus op naar de rest. Shahna en ik mochten mee. Er was voor ons namelijk een uitzondering gemaakt omdat er eigenlijk geen honden in het hutje mogen. Daarbij sla ik gezellig keihard alarm als iets te lang duurt en dat vond vrouwtje geen prettig gevoel. Dan zou de auto en ook het hutje te ver weg zijn om af en toe even te kunnen checken of wij lief in de bench lagen.

De BBQ was erg leuk. Iedereen was in gesprek, genoot van een overheerlijk samengesteld menu en had het naar zijn zin. Voor de liefhebbers was er voetbal op het grote scherm achter de zaal waar gegeten en gelachen werd. Baasje was als een kind dat een snoepje krijgt zo blij. Vrouwtje had het hem namelijk niet verteld om te voorkomen dat ze een week lang aan moest horen hoe hij zich op dat scherm en een voetbalwedstrijd verheugde (erg is ze he?). Shahna en ik kregen ons dekentje naast de tafel. Daar hebben we heerlijk op geslapen en we hebben niet één keertje gebedeld. Lara was er oo en die lag ook naast de tafel lief te zijn en braaf te wachten.

Na de BBQ zijn we nog meegeweest naar de caravan van Nicole en Joris en natuurlijk van Tosca en Fanouck. Nog meer beaglepret goldenlab-pret en baasjespret dus.

Onderweg erheen lieten Shahna en ik eens even zien wat voor jachthonden we eigenlijk zijn. Hier Shahna in beeld die verdwaasd rondkijkt en een konijn rechts voor haar gewoon niet eens ziet!

Ik ben al precies zo eentje. Ik stond volgens vrouwtje een meter van een koppel konijnen af en zag alleen dropjes die schijnbaar lekker smaken, maar een konijn zag ik niet.
Wel in het straatje voor de caravan van Nicole en Joris. Daar hupte zo'n lief wollig dingetje vlak voor onze neus en die werd natuurlijk wel even gezien. Joelen en blaffen dat ik deed en ineens wisten Shahna en ik wat een konijntje was. Trekken dat we deden! We hupten gewoon zelf als hazen omdat we wisten dat er iets was, maar we er niet bij konden. Ik had ze graag eens van wat dichterbij bekeken.

Na even zoeken kwamen we aan. Ik had het meteen bij binnenkomst voorzien op de bal die Fanouck gevraagd had aan Joris.

"Geef hem dan, geef hem dan"

De lieve Tosca kwam ook kijken

Ik had er al snel nog meer gevonden dan alleen een bal. Lag gewoon binnen in de caravan waar ik echt even moest gaan kijken. Dit keer viel het speelgoed ook bij Shahna in de smaak. Trekspelletjes!

Terwijl Fanouck en Shahna alles in de gaten hielden binnen

had ikke de perfecte plek gevonden om te genieten van 'mijn' speeltje

Ook Tosca zocht haar plekje op

Fanouck lachtte op haar plekje omdat ze toch echt ook nog ergens een speeltje voor haarzelf had weten te bemachtigen :)

Later heb ik ook nog met dat balletje gespeeld, samen met Fanouck. Fanouck is cool. Die wil graag spelen en we zijn echt vriendjes geworden :)

Terwijl de baasjes kletsen, toekeken naar heel wat speelpret en naar geweldig vertederende gebeurtenissen (ik kroop tegen Tosca en Joris aan en Shahna wilde daar ook niks van missen)

Fanouck zag haar kans en genoot van een plaakje naast mijn baasje (die wilde niet op de foto, haha)

De tijd vloog om en de baasjes besloten toch maar eens naar ons hutje te gaan. De hoogste tijd om te gaan slapen en energie op te gaan doen voor de zondag.

Voordeel van die kier was dat vrouwtje werd gewekt door een geweldig heerlijk geluid. Een half uur voor de wekker zou gaan hoorden we wind, water en... kweet niet wat allemaal, maar een heleboel rust was het wel. Wat was dat lekker wakker worden!
Vrouwtje keek ons aan en wij terug natuurlijk he, want ook wij hoorden alles en waren al wakker. Ze besloot gewoon in de pyjama een vroege wandeling te gaan maken. Waren wij het helemaal mee eens ook. Shahna tenminste, want die was al net zo wakker als vrouwtje, ik draai me meestal nog heel even om.

Wat een stilte om kwart over 6 zeg :) Vrouwtje genoot.
Shahna en ik ook, want binnen een kwartier zagen we wel 15 konijntjes. Trekken dat we deden! Klaar en klaarwakker waren we alle drie. Aan het water zijn we even blijven staan. Wat een luxe dat uitzicht!

Terug bij het hutje moesten we even terug de bench in (na ons ontbijt) en is vrouwtje gaan douchen. Daarna heeft ze oploskoffie (drinkt ze werkelijk nooit, maar deze keer smaakte hij schijnbaar ontzettend goed) gedronken en met een lepeltje (ze had geen mes, helemaal vergeten) heel stoer broodjes gesmeerd. Haha. Wat een genieten vond ze dat om je zo te behelpen. Thuis zou ze brommen hoor, maar hier genoot ze er stiekem van. Gek eigenlijk.
Nee, niet gek, want kijk eens wat voor uitzicht zij en wij hadden terwijl ze dat allemaal deed.
Links;

Voor onze neus;

Rechts;

Dat maakt alles weer goed. Toch?

Toen alle spullen weer de auto in, wij ook

en toen naar tante Alie en ome Hans om ze gedag te zeggen. Shahna en ik waren moe van alle indrukken en natuurijk lag ik binnen een minuut al heerlijk te ronken in Dromenland.

Groetjes van Bartje