Een Weekje uit mijn leven (Dag 1)

Vanmorgen heeft het vrouwtje de bench open gedaan en me begroet, maar ik wilde er nog niet uit. Toen ze de riem pakte heb ik me nog omgedraaid ook. “Laat me toch, ben nog moe”.
Toen de buitendeur open ging wilde ik daar wel naartoe. Waarom? Ik hou van de buitenlucht en mijn mandje ligt daar heerlijk.

“En alsjeblieft vrouwtje, laat die fotocamera weg, daar ga ik dadelijk een ochtendhumeur van krijgen hoor!”


Toen vrouwtje de koffie op had begon ze aan mijn eten. Ik krijg vandaag vlees met bonen, worteltjes en erwtjes. Zoooo lekker!
Als ik al hoor dat de koelkast open gaat doe ik dit altijd:


Lekker op de tuintafel. Mag niet hoor, maar doe ik toch. Ze kan me er toch niet af halen als ze in de keuken staat en ik hier. Haha… Hier op tafel kan ik trouwens ook supergoed op het aanrecht kijken. Vrouwtje denkt dat ik het daarom ook doe.
Dat ik op tafel sta komt trouwens niet door het niet aanschuiven van de stoel, want als ze dat doet kom ik toch ook wel op die tafel. Ik heb vrouwtje nooit verklapt hoe ik dat doe en dat ga ik ook niet doen.
Vrouwtje laat haar stoel zo staan omdat ik dan veiliger van tafel af kan. Als die stoel er niet staan spring ik gewoon de grond op en vrouwtje roept dan: “Doe normaal, dadelijk breek je nog iets!”. Pfff… onzin om niks, doe toch wat ik wil.

Naja, als ze klaar is en er aan komt ga ik snel weer de grond op. Dan ga ik voor de hordeur zitten alsof ik daar al de hele tijd braaf heb zitten wachten.


Dan vlucht ik mijn mandje in, want ja:
“Ik ben zo braaf en ik krijg lekers!”


Dat netjes en braaf in de mand houd ik niet lang vol. Mijn staartje kwispelt dan zo hard en mijn hele lijfje lijkt dan te dansen. Daar geef ik uiting aan.
“Ik dans voor mijn eten”.


Dan ga ik snel op de plek zitten waar het zich allemaal gaat afspelen.
“Kom nu maar met die bak”.


Ja, eindelijk. Nu moet ik wachten tot vrouwtje zegt ‘toe maar’.
“Zeg het nu toch!”


En eindelijk smullen van mijn maaltijd.


Na de maaltijd duik ik terug mijn mandje in. Even het eten laten zakken en lekker uitbuiken. En daarna…

… WANDELEN!!!

Vrouwtje gaat met me naar het grasveld. Jippie.
Ow onderweg kwam er een lief meisje. Ze vroeg of ik bijt. Nou, nee hoor. Aai me maar, please!!!
“Zie je wel? Alweer gelukt.”


Dan oversteken en langs de kinderboerderij. Daar heeft net een mevrouw brood gestrooid.
Ik ga eerst even de diertjes begroeten;


En daarna snuffel ik of er misschien ook nog ergens een stukje brood ligt voor mij.

Vrouwtje had de riem korter gemaakt. Daardoor kreeg ik niets te pakken. Potverdriebloemetjes toch…

Deze foto wilde ik er echt even bij hebben. Ik trek vaak als een paard zo hard om daar te komen waar ik wil zijn, maar toch luister ik ook heel goed. Als vrouwtje zegt ‘let op’ dan kijk ik bijna altijd meteen naar haar en zitten doe ik de hele tijd als ik merk dat vrouwtje stopt.
Kijk eens hoe lief ik haar dan aan kan kijken:


Er zijn daar ook paardjes. Vandaag hebben we samen even van het gras gesnoept. Zij aan hun kant van de omheining, ik aan de mijne.

Het grasveld ligt vol met konijnenkeuteltjes. Ik noem dat liever dropjes, want dat klinkt smakelijker. Ik mag die liever niet eten van mijn vrouwtje. Daarom legt ze af en toe iets veel lekkerders voor me in het gras.
“Jummie”


Vrouwtje zegt dat vrouwen heel erg van parfum houden. Die van haar vind ik vies, moet ik van niezen als ze dat opspuit. Ik vind de mijne lekkerder:
“eau de gras”


Ach ja, en natuurlijk zat ik alweer te wachten. Vrouwtje komt altijd mensen tegen en dan moet ze kletsen. Geloven jullie vast niet he, dat vrouwtje veel kletst. :)

Vandaag heb ik trouwens wel veel zin om in de camera van vrouwtje te kijken. Normaal niet hoor…

En bij thuiskomst deed ik iets dat ik nog nooit eerder heb gedaan. Ik ben op het bankje in de voortuin naar binnen gaan kijken.
“Poesjes zijn jullie er nog? Baas doe eens open!”


Vanavond ben ik bij opa en oma van vrouwtje gebleven. De baasjes gingen uit eten met de oma van baasje en ik bleef lekker niet alleen thuis. Ik heb een heel fijne dagafsluiting gehad bij opa, oma, ome Jo, Muck en Ziggy.
Oma heeft alleen wel aan mijn vrouwtje verklapt dat ik haar miste en overal ben gaan zoeken waar ze was. Pfff... kletskont ook...

Dit zag vrouwtje toen ze me wilde komen halen:

Ik sta daar blij te zijn omdat vrouwtje komt, en Ziggy staat blij te zijn omdat ik dat doe. Ze doet me in alles na.
Vanavond ook. Ik sprong bij baasje op schoot en ja, wie moest er ook? Juist ja. Ziggy. Het was wel heel gezellig.

Ik post nog even snel een foto van mij met Muck en daarna ga ik echt slapen en zal ik morgen vertellen over dag 2. Morgenvroeg komt mijn buurmeisje weer. Jippie!!!