Vandaag een jaar geleden...

... een stuiterend en helemaal hyper vrouwtje ( stuiter, stuiter, boink, boink ), een beaglemeisje dat al net zo'n druk gedrag vertoonde (aangestoken door haar vrouwtje), flinke sneeuwval en een dikke laag wit op de straten. Vandaag een jaar geleden zou het gaan gebeuren. Sterker nog; vandaag een jaar geleden is het gebeurd!


We hadden Shahna , mijn meisje mijn maatje mijn reddende bengel. Sjaantje Banaantje. Helemaal blij mee natuurlijk. Superlief en ze deed weinig meer dan mee gaan wandelen en verder heel veel slapen, lief zijn, kunstjes leren en met ons knuffelen.

Niks geen beaglestreken (meer, want dat heeft ze eerder heus wel gedaan) en niks geen druk gespeel (in haar eentje). Dat ze dat allemaal wel leuk vond bleek uit het speelgedrag en de speelpret die ze had als ze met andere hondjes speelde. En dat ze wilde spelen was duidelijk; ze probeerde zelfs de poezen over te halen tot spel (zonder succes!). Wat zou het dus leuk zijn als ze haar eigen kameraadje thuis mocht hebben.
En Dat gebeurde ook; vandaag precies een jaar geleden kwam Bartje in ons leven erbij. Bartje, het enige dat rijmt op zijn naam is hartje, en geloof maar dat die daar meteen helemaal in zat. Zonder moeite! Bij ons in het hart, maar vooral ook bij zijn grote zus en partner in beaglecrime, Shahna. Precies dat was ook de bedoeling.


En omdat het als de dag van gisteren voelt als ik de foto's bekijk... even mee terugblikken :)

Zelf haar broertje uitgezocht;

Zag er meteen uit als de juiste keuze :)

En dit was hem dan. We moesten hier wel nog even wachten voor hij naar huis mocht.


Shahna had ons al geleerd wat geduld hebben was, maar nu had de kleine man daar ook al een flinke bijdrage in geleverd. Hij wist dat zelf niet eens. Ons lange wachten werd beloond, want eindelijk...
... Vrijdag 3 februari 2012, iets voor 17.00 uur; Het welkomstcomité hier thuis!


Samen in de sneeuw

En deze foto geeft precies aan zoals het allemaal verder ging; Follow The Leader!!!


In een jaar tijd hebben Shahna en Bartje een onverwoestbaar sterke band gekregen. Alles gebeurt hier samen. Ook heeft Shahna veel sociale vaardigheden geleerd door de aanwezigheid van haar broertje en spelen ze er flink op los.
Ook wij zijn flink opgevoed door de kleine Boef (de naam Bartje Boef past hem net zo goed als Bartje mijn Hartje). Zo hebben we geleerd hoeveel rust je creeert voor jezelf door hem constant in het oog te houden (alles dat je al ziet gebeuren voorkomt vaak dat het ook echt gaat gebeuren), we leerden nóg beter opruimen (na 3 paar slippers, een paar laarzen, een laptopkabel, camerakabel, 3 planten, ontelbare sokken, flink wat post en pasjes, kussens, enz), we leerden dat je vaak moet zeggen "ik weet dat mijn laars/ sok/ iets anders stuk is, kheb een pup", we geloven nu meteen de oudste smoes ter wereld ( "kheb mijn huiswerk niet want de hond heeft het verscheurd"), we weten dat je eten moet delen (anders neemt hij zelf wel een hap vanaf je bord of trekt een kip van het aanrecht) en we hebben dit allemaal met flink wat gelach en plezier geleerd.

Lieve Bartmans, kleine spetter van ons. Dankjewel voor een geweldig en onvergetelijk eerste jaar in ons midden. Ga vooral door met ons opvoeden, met het blij maken van je grote zus, met het stelen van harten en met gewoon jezelf zijn. We zijn (net als Shahna) dol op je BoevenStreken, op je "Ik deed niks"-blik, op jou! Dol op jou en je zus en op alles wat jullie ons samen geven.
Wat hebben we een geweldig enerverend en leuk eerste jaar met jullie samen achter de rug en wat heeft dat geduld hebben (toen we stuiterend op je moesten wachten) zich geloond zeg.

Dankjewel lieve bengeltjes! Op naar een tweede jaar vol met pret en leerzame momenten. Op naar een jaar met nog meer leuks. En dat jaar laten we vanmiddag om iets voor 17.00 uur beginnen ook :)