Na thuiskomst eerder deze week hadden Bartje en ik geen fut meer over. Ik had geen zin om te wandelen en zelfs bij Muck en Ziggy in de wei liep ik, als een oud omaatje zo langzaam, te snuffelen. Rennen en wandelen zat er niet in. Van Gentle hoorden we een zelfde verhaal. Ook bij haar was de vrijdag pas weer om dingen te ondernemen en om energie te gebruiken.
Vanmorgen vertrokken we redelijk op tijd naar de heide voor een heerlijke wandeling. Mooi en droog weer en dus... gaan met die banaan.
Vandaag wilde zelfs Bartje een stukje lopen.
Van Bartje denkt het vrouwtje dat hij zijn eigen zin door wil drammen. Als hij geen zin heeft om te lopen doet hij dit ook niet. Hij geeft perfect aan dat lopen voor anderen is en gedragen worden helemaal zijn ding. Vandaag dus eens even niet :)
Gentle vond dat allemaal prima, maar moest wel telkens op ons wachten omdat Bartje niet zo heel snel is.
Maar dat langzaam zijn had ook een voordeel; konden Gentle en ik lekker snuffelen
Overal;
Bartje had er ineens weer genoeg van
en dus plantte hij zijn beaglebibsje weer op de plek waar alleen de pootjes horen te zijn als je wandelt.
Wachten dus maar weer
En zelf de boel maar in de gaten houden
Gentle probeerde Bartje op te leiden tot model
Maar die dacht er duidelijk heel anders over
Ik ging op inspectie in een enorm gat, terwijl Gentle de wacht hield.
We vonden echter niets.
De heide begint weer heel mooi te worden.
Ik snuffelde er op los en de baas liep al met me door.
Gentle speelde begeleidster van Bartje en dus moesten de baas en ik ergens blijven wachten zodat we weer samen verder konden.
Samen liepen we uiteindelijk tot het restaurantje bij de parkeerplek. Daar dronken de baasjes iets en kregen wij nog iets lekkers van mijn vrouwtje en later ook nog een heerlijk pensstaafje van de baas van Gentle. Hoezo bofkonten?
Op de terugweg naar huis stopte de auto ineens ergens anders dan bij ons huis. Ik moest even op Bartje passen in de auto en 10 minuutjes later kwam vrouwtje terug en later ook baasje.
Hij maakte de kofferbak open en propte iets naar binnen. Schijnbaar paste het niet in de kofferbak want mijn ligplek werd ineens een heel stuk kleiner!
Nu zal ik jullie even uitleggen wat dit was en waarom we moesten stoppen;
Gisteravond werd vrouwtje namelijk ineens miselijk. Ze zat op de bank en ze rook azijn. Was al een paar dagen, maar deze avond werd het haar te veel. Bezoek dat kwam zei telkens maar niks te ruiken, maar vrouwtje vond dat niet zo.
Ze haalde de mat onder de salontafel weg (daar zat die geur in) en toen... toen moest ze ineens een klein beetje heel erg huilen. Kijk maar waarom;
Dit is de vloer aan de voorkant van de woonkamer zonder mat;
En dit is de kant bij het dressoir en onder de tafel;
En dit is het resultaat na anderhalf uur (!!!!!) schrobben met spons en schuurmiddel, chloor, brilosponsjes en droog krijgen met de föhn;
Hoe dit kan? Wat er was gebeurd?
Toen ik hier kwam was ik 5 maanden en niet zindelijk. De plek voor de tv koos ik altijd ut om een plasje op te plegen. Vond vrouwtje niet goed, maar ik most nog leren dat je buiten moet plassen. Die ene plek was er dus al. Daarom kon de mat ook niet weg.
Nu Bartje kwam begon het verhaal opnieuw. Alleen koos Bartje meerdere vermaakplekken uit. Vrouwtje depte het elke keer weg met een doek, maakte het schoon met dettol en kreeg toen een tip dat je de geur met azijnwater er uit kon trekken. Dat deed ze dus.
Alleen was de mat hoogpolig en dat droogt niet! Dus hebben de plasjes, de dettol en het azijnwater mooie versieringen in de vloer gemaakt.
Omdat de vloer toch al stuk was en vrouwtje wilde weten hoe ver de plekken zitten durfde ze er op te schuren en te boenen met bijtende spullen. En na anderhalf uur zijn de plekken iets lichter maar nog steeds niet om aan te zien.
Daarom stopte de auto bij de woonboulevard en kocht ze een andere mat. Eentje zonder geurtjes en eentje die groot genoeg is de plekken voorlopig te bedekken. Ze gaan van de zomer kijken of het nog op te schuren en te behandelen is. Zo niet; dan maar een nieuwe vloer. Pfff...
Vrouwtje is niet boos of verdrietig meer. Ze zei dat als ze ons niet had gehad en er dus geen plekken zouden zijn, ze zich nog rotter zou hebben gevoeld dan de plekken die nu in de vloer zitten.
en plasjes happenen trouwens ook.Nu hebben we dus een nieuwe mat
met een heerlijke relaxplek
en ook de mand die eerst buiten stond hebben we geruild met het kussen. Hier geniten we nu elke dag van. En plasjes? Die gebeuren nu buiten :)
Bartje; Maar goed. Nu door met de afsluiter.
Na de woonkamer in een nieuw jasje gestoken te hebben gingen we trug naar gentle en haar baasjes. De bazen zouden namelijk reifkoeken maken en wij mochten nog even spelen met elkaar en gewoon gezellig erbij zijn :)
Ik plaats alleen wat foto's, want ik ben al een klein beetje uitverteld.
Die dames toch ook!!!
En uiteindelijk lekker rustig op een dekentje met mijn Sjaantje.
Groetjes van Shahna & Bartje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten