Als eerste maakte vrouwtje koffie en toen ontwaakten de andere baasjes ook. Na de koffie gingen we voor een p&p-rondje en daarna gebeurde er iets leuks.
Baasje ging eieren bakken!
Vonden wij hartstikke interessant, dus dromden we om hem heen.
Toen ze aan tafel gingen besloten wij ons eigen plekje te zoeken.
Aan tafel mochten we niet en dus...
Hier kregen we in de gaten dat Bartje niet zelf op de bank kan. Dus als we rust willen kruipen Gentle en ik zomaar op de bank. Dat ukkie gaat dan staan piepen en blaffen van ongenoegen. Hihi.
Ik begon het ineens zielig te vinden en besloot bij de kleine Bart te gaan liggen.
Die vond dat maar wat interessant.
Toen de magen bij iedereen gevuld waren, de tafel was afgeruimd en de vaat in de vaatwasser stond, kregen we onslijnen weer aan en vertrokken we richting strand. Het was echt een heel mooie dag. We waren er zelfs heel verrasd door toen we aan het strand kwamen.
Ik snuffelde meteen overal. "Bekend, want was ik hier gisteren niet ook al?"
Gentle ging meteen met haar vrouwtje richting zee.
En ik volgde natuurlijk he.
Ik heb zelfs even pootje gebaden!
Prachtig vinden we de zee...
Een stukje verderop heeft ook Gentle haar pootes even in de zee gestoken
De zon maakte dat het een stralende dag werd, maar fris (lees; koud) bleef het wel.
Toch een heeeeeeeele mooie foto van Gentle met haar baasjes.
Gentle zelf rook en zag vanalles.
Kijk trouwens eens wat Gentle en ik gevonden hdden;
Een reuzenflostouw!!!
En wie kwam daar eindelijk eens uit zijn tasje gelopen?
En rennen maar!
Alleen op de wereld?
Het kleine mannetje kan zweven!
Zand op zijn neusje
Ik heb ook nog met mijn vrouwtje op de schommel gezeten
Gentle genoot met volle teugen :)
Maar toch gingen we even ergens uit de wind zitten.
Bartje mocht bij Linda in de jas en genoot daar van een kauwstaafje
Ik zat onder de tafel en Gentle... die zag hartjes
Na even wat gedronken te heben liepen we verder. Op het strand kwamen we nog een beagle tegen. Zijn naam weet ik niet; het was een snelle kerel want hij kwam en op het fluiten van zijn baas was hij weer weg... Snelle Jelle...
We hebben hierdoor zelfs maar 1 redelijke foto van hem.
We liepen een trap op, een bruggetje over, een trap af en kwamen uit op een ruiterpad. Ik kreeg last van mijn oog; het kleurde weer rood en traande flink. Vrouwtje wilde me dus eventjes uit de wind en het zand hebben. Ook niet erg hoor, want ook hier was het heerlijk!
Ikke met Gentle
Over het pad liepen we, tussen de duinen, naar Vlissingen.
Bijna daar...
En we genoten :)
De terugweg namen we door de duinen.
Geen strand en geen weg alleen maar duinen...
Ik heb mensen wel eens horen praten over het Limburgse heuvellandschap, maar dit... dit overtrof alles! We moesten duinen omhoog, paden steil omhoog, trappen van wel 80 treden omhoog en sjonge, wat vonden we dat zwaar.
Gentle keek haar vrouwtje vol onbegrip aan alsof ze wilde vragen "Moet ik echt nog door?", ik trok niet meer aan de lijn maar liep gewoon, en mijn vrouwtje die de hele weg Bartje in de tas tegen haar heup had bungelen had het maar zwaar. Haar hele nek voelde loom en was keihard. Ze kwam die hoge trap maar met veel moeite omhoog. En na die trap... kwamen nog meer paden omhoog!
Hier liepen we de allerhoogste duin op.
Hier even twee superkiekjes van Gentle
Is het geen heerlijke meid?
En nog een foto van mij
Toen we na een dikke 15 kilometer bij het huisje aankwamen plofte ik neer op ee bank en Gentle op een andere bank.
Bij Gentle wilde Bartje liggen en dat leverde heel veel ohhhhh en ahhhhh op van onze vrouwtjes :) Heel gek die reactie he, hihi...
De baasjes hebben gekookt terwijl onze vrouwtjs de tafel dekten.
Dat koken vonden Bartje en ik superinteressant.
Terwijl de baasjes smulden van de maaltijd, knorden wij als beagletrein :)
In de avond werd het al niet veel anders. Lekker bij de baasjes hebben we gelegen en niks hoefde meer. Hartstikke moe waren we van vandaag.
Het was een heerlijke dag...
Groetjes van Shahna
Geen opmerkingen:
Een reactie posten