Kamperen... hoeven wij niet te leren ;) @Lauwersoog (dag 2)

De enigen die echt lekker geslapen hebben waren Bartje en ik. We sliepen in de bench in de klapkeet in onze eigen cabine naast de slaapcabine van de baasjes (dat was een mondvol he, hihi). Thuis mogen Bartje en ik nooit samen slapen, maar we vinden het wel echt heel gezellig samen. Vrouwtje was wel nog opgestaan om Bart en mij een extra deken te geven. Ik bibber namelijk nogal snel.

We kropen lekker dicht tegen elkaar aan en zo vond vrouwtje ons ook in de ochtend (foto is verkeerd, want de tralies staan scherp gesteld, maar foto voeldoet voor t idee)

Na de ochtendwandeling haalden we broodjes in de supermarkt op de camping. Vreemde baasjes hebben we, het zijn fijnproevers. Ik bood aan mijn brokjes te delen, maar die wilden ze niet. Achteraf maar goed ook, want we hadden net genoeg brokjes voor ons eigen ontbijt.
We aten ons ontbijt en daarna vertrokken we naar Dokkum. Daar ligt een campingwinkel.
De baasjes haalden er een nieuwe vloerbedekking voor in de tent (die erbij zat was echt vies en stoffig en kon niet gebruikt worden helaas), ze haalden een luchtbed (zodat ze zachter sliepen en niet meer op plank met spons) en voor ons kochten ze een tentje. De zon staat hier de hele dag op onze plek en we hebben heel de dag geen schaduw, dus vandaar.
Tijdens hun bezoek aan de winkel bleven wij in de auto. Maar na hun bezoek aan deze winkel gingen we naar de dierenwinkel. Daar verkochten ze de brokjes die wij eten als we geen vlees hebben.
We gingen mee naar binnen. Feest dus.

Brokjes mee, naar de kassa en betalen. Maar wat vond vrouwtje in een doosje aan de kassa? De antlers die ze voor de vakantie had willen aanschaffen. Wat een mazzel dat ze die hier hadden :) Ze nam er twee en daarna vertrokken we weer naar de camping.

Ze legden de vloer in de voortent, de baas pompte het luchtbed op en propte die in hun slaapcabine en toen...

Eentje voor mij

En eentje voor Bartmans

Al meteen vonden we het fijne spullen. Al was Bartje er meer van onder de indruk dan ik in eerste instantie. Dit is namelijk wel even wennen als je gewend bent net als ik een hele bullenpees te verslinden binnen 5 minuten...

Na een poosje (vrouwtje was bezig de tent op te zetten) kreeg Bart door
dat er hier ook stoelen staan en dat je hier net als thuis ook in kunt zitten

Ook als je beagle bent! (Die kan koppen trekken zeg...)

En ook kun je er heerlijk in liggen

Maar ik als ouder voorbeeld heb hem er gewoon uitgejaagd.

Pech voor ukkies als Bartje is dat grote zussen daar gewoon recht op hebben ;)

Laat aan de middag deden we nog een P&P-rondje en toen ging vrouwtje koken. En net als thuis lig ik dan aan haar voeten.

Want stel je eens voor; er zou iets vallen...

Vrouwtje zei wel dat het voordeel van een aangelijnd Sjaantje is dat ze niet VOOR je voeten kan gaan liggen als je kookt. Ze vindt dat ik thuis gevaarlijke dingen doe. En ze zegt dan altijd iets over hete dingen en kokend water. Naja...

Na het eten en de vaat gingen we een flinke ronde over de camping.
Bart loopt graag voorop, die is altijd bang dat hij iets mist.

De baas en ik lopen meestal erachter.

Achter ons op de foto zien jullie het meer en struiken. Achter die struiken staan de trekkershuten. Daar hebben we geslapen in juni. En het meer... dat is het magische uitzicht dat we daar hadden. Nog steeds vinden we het meer ontzettend mooi en rustgevend. Zeker in de avond. De zon, de wolken, de lucht... het geeft het meer dan een nóg magischere look.

Tijdens onze wandeling snuffelden Bart en ik samen in het gras en tussen de bloemetjes. Heerlijk is dat.

Ineens hoorden we een bekende stem die ons riep. Dat kon maar één iemand zijn; HANS! Die had daar zitten vissen :) We haalden snel een aai over de bol bij hem.

Daarna liepen we verder de camping over en gingen we richting het Booze Wijf (we vinden dat nog steeds een gekke naam, want we hebben er nog nooit een boos iemand gezien hoor). Links (buiten de foto) is de parkeerplaats, en op de foto staat de speeltuin, de supermarkt, het eetcafé, het terras en restaurant, het meer en aan het meer ligt het havenmuseum ook.

Vanaf het terras keken we uit over het meer

En ook konden we heel veel boten bekijken

Terrasjes zijn trouwens helemaal mijn ding. Ik kan daar altijd zo lekker schootzitten :)

Bartje vindt dat ook erg leuk. Die kijkt zijn beagleoogjes uit daar. Er lopen vaak mensen langs en die hebben honden. Die blaft hij dan altijd even gedag (een vakantie lang was dit een hele klus voor vrouwtje...)

Nu moet ik jullie toch iets grappigs vertellen! Baasje lachte zich suf, vrouwtje wist even niet wat ze denken moest en wij? Wij hadden een heel eigen uitgeblafte mening over wat we zagen hoor. Er liepen een meneer en een mevrouw langs het terras en weten jullie wat die deden? Die lieten hun katten uit!!!
Ja echt! Drie poesjes aan een lijntje! Dat kan toch zeker niet!?
Vrouwtje heeft er niet eens een foto van gemaakt. Ze wist niet wat ze zag. Maar... Alie kan dit allemaal bevestigen hoor. Het schijnt dat dit poezenvrouwtje een vaste plek heeft op de camping. En we weten ook waar ze woont hoor. Hebben we gezien en geroken :)

Op het terras zaten we op houten stoelen. Nou, Bart en ik op een houten bank. Tijd dus voor een beaglebank-foto...

Nadat de baasjes hun drinken op hadden liepen we terug naar onze plek. Die vonden we zonder moeite. Deed namelijk pijn aan je ogen als je de plek bereikte. Kijk maar;

Baasje schaamde zich dood voor de knalrose schermen. Vrouwtje gaf toe dat ze ook echt spuuglelijk zijn, maar "het is wel een heel goedkope superoplossing tegen het eeuwige geblaf van Bartmans". Bartje blaft de hele dag naar alle mensen die langslopen, naar alle hondjes die langskomen en ook naar de konijntjes. En laat het nu zo zijn dat er hier de hele dag tig konijntjes rondhupsen! Zolang zijn zicht belemmerd wordt blaft meneertje niet en dus... hebben we rose 'anti-blafschermen' staan.

De baasjes dronken nog iets bij het licht van een citronellakaarsje. Ze wapenden zich tegen de enorme reuzenmuggen die hier rondvliegen en je helemaal lekprikken en wij? Wij genoten nog een klein poosje van onze hertengeweien. En dat... in ons eigen tentje dat we vanaf het eerste moment als ons 'plaatsje' zagen :)