Om half 10 kreeg vrouwtje een 'smsje' van tante Alie; "Hebben jullie zin om mee te gaan wandelen over de Bant?" Ja, tuurlijk. Alleen... vrouwtje MOET eerst echt haar koffie opdrinken.
Gisteren wilde baasje de muggenlamp insteken en toen 'ploef' alle stroom weg. Dat betekende; geen licht, geen muggenlamp en... GEEN KOFFIE! Vrouwtje heeft besloten tóch maar een fluitketel aan te gaan schaffen want dit kan natuurlijk niet. Wat een humeur!
Nou, toen de stroom er weer was, het kopje koffie op en tante Alie met Lizzy en Barb aan onze klapkeet stond begon de 'reis', want die werd het wel.
Hupla, zomaar weer de camping uit, het bospaadje in, trap omhoog, fietspad naast de grote weg gebruiken als voetpad en eindelijk SNUFFELEN...
Barb had al snel een tak te pakken.
Vinden Bart en ik ook leuk, maar als we blijven staan spelen komen we niet verder he.
Toen we bij de 'broodroosters' aankwamen ging juist de brug omhoog om bootjes door te laten.
We hebben in het grasveldje ernaast even gewacht en toen hij weer omlaag ging zijn we eroverheen gegaan. Zonder problemen :) Bartje was dit keer niet bang voor de diept, voor water en hoefde niet getild (mag ook wel he, na een dikke week)
Die broodroosters zijn trouwens sluizen. Enorme uitwateringssluizen en als je ze van een flinke afstand bekijkt lijken het net drie enorme broodroosters (en dat heeft vrouwtje echt niet zelf verzonnen trouwens, hihi).
Achter de sluizen was een grasveld dat enorm in de bloemen stond. Alie zei "Daar kun je moooooie foto's maken. Ik had daar nog steeds geen zin in eigenlijk, heb nu wel vaak genoeg braaf zitten poseren he. Bartmans wel, die kijkt wel (naar Barb he...)
Mooie bloemen he? Hihi...
Voor we de dijk op gingen, zagen we een weide met veeeeel schaapjes
Baas en ik liepen naar de zee. Gewoon even kijken en ECHT genieten. Bartje probeerde in de wei te komen en toen dat niet lukte probeerde hij op mij te letten. En Barb heeft ook nog even met een schaapje gekletst :)
http://youtu.be/E6gNJJwrvDs
Nog even samen schaapjes kijken...
En daar gaan we...
De baas en ik aan zee.
Heerlijk is dat om er even met de pootjes in te gaan.
Zelfs Bartje deed dat. Alleen wilde die mallerd even proeven. Niet zo slim...
En wat moet vrouwtje dan gebeuren? Ze heeft superlekker gelopen op haar slippers. Ik heb er ooit aan geknaagd (lang lang geleden, maar toen was ik nog 'kleine Sjaan') en Bartje heeft er een stukje afgeknaagd. Slippers vol aandenkens dus. Nu liep ze er dus ook op en ineens... pats...
Vanmorgen had Bartje hem gepikt. Nu weten we dus dat hij weer een 'streek' geleverd had. Vrouwtje heeft de wandeling verder gedaan op 1 slipper en 1 blote voet... Ze wilde niet stoppen want ze vond het er heerlijk. Het uitzicht was werkelijk ge-wel-dig!
Bartje en Barb vonden natuurlijk weer genoeg schelpmateriaal om lekker op te kauwen.
Ik begrijp het echt niet.
Het water stond laag en dus lag er een heel stuk wad voor het water. Wij hupten er gewoon door en maakten onze poten lekker vies. Ineens zat de lijn van Barb vast om een steen en dus moest Alie er zomaar in gaan staan om de lijn los te maken.
Maar het is gelukt en dus liepen we verder de dijk af.
Met heel zwarte pootjes, hihi
Het was alweer warm, maar aan de dijk staat een heerlijke wind. Genieten deze wandeling dus. Behalve die blote voet van vrouwtje over dit pad en de schelpstukjes.
Toen we aan het einde van de dijk kwamen ging ze dan ook meteen in het gras staan. Het maakte geen sis-geluid, maar zo voelde het wel. Haar blote voet had sneetjes en t deed zeer, maar toch wilde ze verder.
Barb en Lizzy
Ik rende rondjes en sta niet op de foto en Bartje... die gaf zo'n keiharde ruk aan de lijn dat vrouwtje gewoon gevallen is. Kon er nog wel bij toch?
We kregen water bij de patatkraam.
En daarna liepen we verder. Terug liepen we over het fietspad in plaats van weer lekker over de dijk. Vrouwtje hield nog een hele poos vol, maar toen kon ze echt niet meer door met die pijnvoet. Hans kwam haar halen (hoe liefff!!!) samen met Floortje en zij gingen alvast terug naar de camping. Ik liep met de baas, Alie, Bart, Lizzy en Barb gewoon verder. Wij hadden namelijk allemaal; niks aan de pootjes en vonden het heerlijk.
Op de camping keek Hans bezorgd naar de lucht en probeerde Alie te bellen. Het zag er naar uit dat het zou gaan plensen en dus wilde hij weten of hij hen moest gaan ophalen. Geen gehoor en het leek erop dat de bui zou overwaaien, maar ineens... het ging me toch loos! Een flinke stortbui denderde op ons neer. Alsof de wolken openscheurden en al het water dat er een week lang niet uitgekomen was er ineens uit moest vallen.
Bij de caravan van ome Hans heeft vrouwtje een paar supermooie foto van de lieve knappe Floortje gemaakt. Kijk eens hoe mooi en lief de knapperd er op staat;
Toen we terugkwamen wren we allemaal doorweekt. Baas kon zich snel omkleden, maar wij? Wij werden flink drooggewreven met handdoeken en zijn daarna maar binnen in de voortent gaan liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten