Om half 7 waren we al voor een plasje. Baasje propte de laatste spullen in de auto en vrouwtje zorgde ervoor dat Bartje en ik tiptop in orde waren voor de reis.
Heel vreemd deed ze. Ze aaide en kroelde de poezenmonsters en huilde er bijna bij. Kom op zeg vrouwtje, we zien ze snel weer! Aansteller ook...
In de auto zaten Bartje en ik anders dan normaal. Voor de bank stonden tassen. Op de bank een koelkast. Daarnaast precies een opgevouwen deken groot plek voor ons tweetjes. Naja zeg. Gaan we soms verhuizen?
Ikke naast de koelkast
En erg normaal vinden we dit niet!
De auto werd gestart en we vertrokken, maar er gebeurde iets vreemds; stoppen we ineens bij Trudie en Jewel en Joy! Gaan we nu al buiten spelen? Nee toch??? En hebben we daar zo veel spullen voor nodig?
Nog gekker werd het toen we niet eens uit de auto mochten. En nog gekker (ja dat kan), toen de baas ineens met een kar aan kwam en die aan de auto vastmaakte.
Wat was er toch aan de hand?!
Nadat de baas iets controleerde dat met lampjes te maken had kwamen er knuffels voor Trudie, hoorden we "Goede reis" en toen vertrok de auto weer. Heeeeeeel lang zaten we in de auto. Bartje en ik sliepen dicht tegen elkaar aan;
Onderweg verscheen achter de wolken ineens een zonnetje. Vrouwtje werd er dolblij van en begon te zingen "Ik neem je mee, ik neem je mee op reis..."
Hoe verder we reden hoe blauwer de lucht werd en hoe blijer de baasjes werden. Ook zei de baas "Ja hoor, we zijn er weer bijna. Er zijn weer overal schapen te zien". Hier een klein beeldje van drie lieve schaapjes :)
Ook zagen we overal koeien
Onze baasjes werden alsmaar blijer en blijer.
Ooit meegemaakt dat iemand blij wordt van bordjes langs de weg? Wij wel...
Aan dit prachtige water staan drie 'broodroosters' (maar daar vertellen we later over), en een stukje verder achter dit water is de camping waar we heen gaan.
Na 4 en half uur in de auto te hebben gezeten (met 2 plasrondjes tussendoor) kwamen we aan waar we moesten zijn. Yes! Hallo Nijntjes, we zijn er weer!!!
Bij ons plekje stond Alie al op ons te wachten. Dikke knuffels kregen we en we waren superblij. Gezellig. Later kwam Hans om baasje te helpen met het opbouwen van de klapkeet en de voortent. Al had ik toen nog geen enkel idee van wat een klapkeet nu eigenlijk is!
Er werd een wokkel (ik dacht dat dat van die gedraaide chipjes waren!) in de grond gedraaid en moesten Bartje en ik daar even aan vast.
We keken toe naar wat zich allemaal afspeelde voor onze neus. Ik zeg het jullie; we keken onze beagleogen uit hoor. Wat een rommeltje maakten ze!
Ik had ondertussen ook doorgekregen dat dit grasveld prima graafmateriaal is :)
Na een dik uur stond de voortent op. Baasje hoefde alleen nog wat lijnen te spannen en daarna was het klaar.
Vrouwtje had alle kastjes, het keukentje, de tafel, de stoelen en alle overige dingen al uitgeklapt en opgebouwd. En nadat ze die in de tent had gezet kregen we nog even een lekkere beloning. Want wat vond ze ons braaf!
Eindelijk gingen we wandelen. We stopten bij de caravan van Floor en Lizzy en Barb. Leuk zeg; die waren hier dus ook! De baasjes gingen eten en wij? Wij speelden. Nou; WIJ??? Barb en Bart speelden voornamelijk!
Nu zou je denken dat die ook ooit eens moe worden he? Nou ligt Barb dan wel met de tong uit haar mooie mondje op een kussen...
... maar zoiets duurt niet lang!
Ze spelen heel grappig en worden echt nooit nooit NOOOOOIT moe!
http://youtu.be/eehShfvQA1Y
En echt, ik zei dus "ze worden NOOIT moe!"
http://youtu.be/K-GvtiXH7BM
Tja, en zo maakte Bartje dus kennis met het rondje caravan dat Barb altijd doet met Lizzy.
Na dit bezoekje gingen we terug richting klapkeet en al snel vielen onze luikjes dicht.
Groetjes van Shahna
Geen opmerkingen:
Een reactie posten