Zoiets zeg je toch niet? 
Nou, mijn vrouwtje moet nog heel veel leren hoor. Vanmorgen heb ik haar de eerste les dan maar eens gegeven. Een hele goede vond ze zelf trouwens.
Ik stond in de keuken en krabbelde aan de deur. Ze keek me aan en zei 'Sjaantje, niet doen'. Nou, daar heb ik naar geluisterd ... maar toch; hoe kreeg ik duidelijk wat ik wilde zeggen?
Ik liep van de keuken naar de woonkamer en weer terug. Zeker 4 keer. Vrouwtje zei tegen de baas "Sjaan heeft haar tik weer, rent weer van hot naar her". Ja halloooo!!!
Dus heb ik, uit pure wanhoop, maar eens flink geblaft aan de keukendeur en uiteindelijk keek ze dan toch met me mee naar buiten. "Shahna, er is..." en dat laatste woord (moest vast 'niks' zijn) sprak ze niet uit.
Er zat een reiger aan de vijver! Kwispelend en met de haren overeind legde ik haar uit; "Ik zei toch dat er iets was? Begrijp je nu dat ik wel degelijk goed waak vrouwtje?"
Ze opende eindelijk de deur en zei "Goed zo knappe meid, ga maar kijken".
Dat deed ik dus meteen. Hoppakee naar de vijver; de plek des onheils.
Die reiger was nergens meer te bespeuren hoor. Ik heb hem gezien, maar waar hij nu toch is? Ik heb alles afgezocht.
"Visjes, zijn jullie er nog allemaal?"
Even tellen en goed kijken
Tja, ik als waakbeagle des huizes zal toch mijn medehuisgenootjes moeten beschermen he. Ook al wonen ze niet IN het huis, maar er achter. Ik laat echt mijn visvriendjes niet meenemen. Ik let goed op hoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten