Beagle Shahna & Beagle Bartje

Beagle Shahna & Beagle Bartje

zondag 1 januari 2012

Gelukkig Nieuwjaar!!!

Allereerst wensen we iedereen een heel...

... Gelukkig Nieuwjaar!!!


We hopen dat 2012 een topjaar wordt voor iedereen. Onze wens voor iedereen is dat dit jaar vol zit met liefde, vriendschap en geluk, maar ook met gezondheid. Een jaar waarin iedereen een stukje dichterbij het waarmaken van zijn dromen komt, maar waarin iedereen ook lekker kan blijven dromen en zijn dromen kan blijven najagen.

Hoe ons Oud&Nieuw verlopen is?
Onze buurvriendjes Ton en Annemie kwamen op visite. Samen met de baasjes hebben ze fondue gegeten. Dat rook overheerlijk en ik weet zeker dat het heerlijk gesmaakt heeft, maar ik heb me keurig bij de tafel weggehouden.
Tegenwoordig mag ik lekker op de bank soezen. Ik heb bewezen dat ik niks stuk maak en me daar keurig gedragen kan. Ook vanavond lag ik daar dus te wachten tot iedereen klaar was met eten.

Totdat de kelderdeur open ging, de baas met een doosje kwam en ik het niet meer houden kon. Nu moeten jullie weten; de hele vriezer ligt vol met mijn vlees. En slechts één lade is voor de baasjes nog over. Alleen wist ik dat niet. Normaal, als die deur open gaat en ik de vriezer hoor, dan is het 'Shahna-etenstijd'. Dus kwam ik even spieken...

Bleek alleen niet voor mij te zijn. Op tafel kwam ijstaart met advocaat en slagroom. Stiekem kwam ik nu wel even snuffelen. Ik kon het niet weerstaan en durfde zelfs aan tafel te komen snuffelen (niet aan vrouwtjes kant natuurlijk he).

Na het eten vonden de baasjes dat ik me toch wel echt heel braaf en goed gedragen had en dat werd beloond. Ik kreeg een stukje stokbrood (ik ben daar echt ontzettend dol op) en stukjes komkommer. Wat een feest!

Toen werd de tafel afgeruimd en kwamen ineens allemaal spelletjes te voorschijn. PJ vindt dat schijnbaar altijd erg gezellig en zit er meestal bij (behalve als er eten op tafel staat). Ook nu probeerde hij Ton te helpen met het vinden van antwoorden op heel moeilijke vragen.

En ook ik werd nieuwsgierig en kwam dus even kijken.


Toen ineens werd iedereen een beetje onrustig vond ik. "Vanavond drinken we samen de champagne die we op onze bruiloft gekregen hebben", zei vrouwtje. Baasje ging alweer de kelder in en vrouwtje zette glazen klaar. Ik hoorde ze ook vertellen dat 'de klok' op tv aan moest. Geen idee wat ze bedoelden, maar dat gebeurde terwijl vrouwtje de glazen alvast vulde.

Toen begonnen ze te tellen. En ook heel vreemd. Inmiddels weet ik datje telt van 1, 2, 3 en verder. Maar zij deden het anders. Zo van 10, 9, 8 ... Glazen in de handen, blije gezichten, dicht bij elkaar, en ik? Ik keek toe en begreep er niks van. Ben maar op mijn kussen gaan zitten.

Na het kussen en het wensen van een heel voorspoedig 2012 ging het echt loos buiten. Het knetterde, knalde en flitste ontzettend. Dat moest ik even van wat dichterbij gaan zien.

Toen er een keiharde knal kwam vluchtte ik mijn bench in.

Al die tijd sliep PJ gewoon door op de bank.

Ik besloot dat daarom ook nog even te proberen.

Maar heel lang hield ik dat niet vol. Wat een herrie, wat een drukte, wat een geflits. Niks voor mij, dus hoplakee, lekker mijn bench weer in.

Zelfs voor de poezen werd het nu te gortig. VIP zat al van voor 11 uur verstopt achter het beeldscherm in de computerkast. Nu kroop PJ er ook bij.
Alhoewel; erbij? Meer er op uit plaatsgebrek :)

Zielig he?

Hoor en kijk maar eens waarom wij ons een veiliger plekje zochten:

Volgens vrouwtje is het in al die jaren nog nooit zo veel, zo lang en zo hard geweest. Ze denkt dat de jeugd groot geworden is en nu dus meeknalt. Er was mooi vuurwerk, maar ook veel geknal. Vreselijk. En ondanks dat het wel mooi was, waren we blij dat het om 2 uur eindelijk weer rustig werd. Er is hier echt van 12 uur tot aan 1 uur volop afgestoken, daarna nog een beetje en pas na 2 uur was er een heerlijke stilte.

Ik ben nog steeds niet bang voor vuurwerk. Maar ik moet bekennen; er zijn dingen die ik leuker vindt en waarvoor ik niet mijn bench op ga zoeken.
Terwijl mijn baasjes verder spellen speelden met Ton en Annemie vond ik aandacht bij hen.

En ook besloot ik dat ik op zo'n fijn plekje wel heerlijk in slaap kon vallen.


Het was een heel gezellige avond, een heel spannende avond, en de eerste keer dat ik dit mee heb gemaakt. Onze baasjes zijn trots op ons alle drie. Ik heb niet geblaft en de poezen niet geschreeuwd van angst. Niemand plaste binnen en niemand ging gek en gemeen doen uit angst. We hebben ons er echt kranig door heen geslagen en later nog mee genoten.

En nu... nu gaan we genieten van een nieuw jaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten